пратру́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пратру́шаны |
пратру́шаная |
пратру́шанае |
пратру́шаныя |
| Р. |
пратру́шанага |
пратру́шанай пратру́шанае |
пратру́шанага |
пратру́шаных |
| Д. |
пратру́шанаму |
пратру́шанай |
пратру́шанаму |
пратру́шаным |
| В. |
пратру́шаны (неадуш.) пратру́шанага (адуш.) |
пратру́шаную |
пратру́шанае |
пратру́шаныя (неадуш.) пратру́шаных (адуш.) |
| Т. |
пратру́шаным |
пратру́шанай пратру́шанаю |
пратру́шаным |
пратру́шанымі |
| М. |
пратру́шаным |
пратру́шанай |
пратру́шаным |
пратру́шаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
пратру́шваць
‘рассыпа´ць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пратру́шваю |
пратру́шваем |
| 2-я ас. |
пратру́шваеш |
пратру́шваеце |
| 3-я ас. |
пратру́швае |
пратру́шваюць |
| Прошлы час |
| м. |
пратру́шваў |
пратру́швалі |
| ж. |
пратру́швала |
| н. |
пратру́швала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пратру́швай |
пратру́швайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
пратру́шваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пратрыва́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пратрыва́юся |
пратрыва́емся |
| 2-я ас. |
пратрыва́ешся |
пратрыва́ецеся |
| 3-я ас. |
пратрыва́ецца |
пратрыва́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
пратрыва́ўся |
пратрыва́ліся |
| ж. |
пратрыва́лася |
| н. |
пратрыва́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пратрыва́йся |
пратрыва́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пратрыва́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
пратрыва́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пратрыва́ю |
пратрыва́ем |
| 2-я ас. |
пратрыва́еш |
пратрыва́еце |
| 3-я ас. |
пратрыва́е |
пратрыва́юць |
| Прошлы час |
| м. |
пратрыва́ў |
пратрыва́лі |
| ж. |
пратрыва́ла |
| н. |
пратрыва́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пратрыва́й |
пратрыва́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пратрыва́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пратрыерава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пратрыерава́ны |
пратрыерава́ная |
пратрыерава́нае |
пратрыерава́ныя |
| Р. |
пратрыерава́нага |
пратрыерава́най пратрыерава́нае |
пратрыерава́нага |
пратрыерава́ных |
| Д. |
пратрыерава́наму |
пратрыерава́най |
пратрыерава́наму |
пратрыерава́ным |
| В. |
пратрыерава́ны (неадуш.) пратрыерава́нага (адуш.) |
пратрыерава́ную |
пратрыерава́нае |
пратрыерава́ныя (неадуш.) пратрыерава́ных (адуш.) |
| Т. |
пратрыерава́ным |
пратрыерава́най пратрыерава́наю |
пратрыерава́ным |
пратрыерава́нымі |
| М. |
пратрыерава́ным |
пратрыерава́най |
пратрыерава́ным |
пратрыерава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
пратрыерава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пратрыерава́ны |
пратрыерава́ная |
пратрыерава́нае |
пратрыерава́ныя |
| Р. |
пратрыерава́нага |
пратрыерава́най пратрыерава́нае |
пратрыерава́нага |
пратрыерава́ных |
| Д. |
пратрыерава́наму |
пратрыерава́най |
пратрыерава́наму |
пратрыерава́ным |
| В. |
пратрыерава́ны (неадуш.) пратрыерава́нага (адуш.) |
пратрыерава́ную |
пратрыерава́нае |
пратрыерава́ныя (неадуш.) пратрыерава́ных (адуш.) |
| Т. |
пратрыерава́ным |
пратрыерава́най пратрыерава́наю |
пратрыерава́ным |
пратрыерава́нымі |
| М. |
пратрыерава́ным |
пратрыерава́най |
пратрыерава́ным |
пратрыерава́ных |
Кароткая форма: пратрыерава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
пратрыерава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пратрыеру́ю |
пратрыеру́ем |
| 2-я ас. |
пратрыеру́еш |
пратрыеру́еце |
| 3-я ас. |
пратрыеру́е |
пратрыеру́юць |
| Прошлы час |
| м. |
пратрыерава́ў |
пратрыерава́лі |
| ж. |
пратрыерава́ла |
| н. |
пратрыерава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пратрыеру́й |
пратрыеру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пратрыерава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
пратры́зніць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пратры́зню |
пратры́знім |
| 2-я ас. |
пратры́зніш |
пратры́зніце |
| 3-я ас. |
пратры́зніць |
пратры́зняць |
| Прошлы час |
| м. |
пратры́зніў |
пратры́знілі |
| ж. |
пратры́зніла |
| н. |
пратры́зніла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пратры́зніўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пратрыма́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
пратрыма́нне |
| Р. |
пратрыма́ння |
| Д. |
пратрыма́нню |
| В. |
пратрыма́нне |
| Т. |
пратрыма́ннем |
| М. |
пратрыма́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
пратрыма́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пратрыма́ны |
пратрыма́ная |
пратрыма́нае |
пратрыма́ныя |
| Р. |
пратрыма́нага |
пратрыма́най пратрыма́нае |
пратрыма́нага |
пратрыма́ных |
| Д. |
пратрыма́наму |
пратрыма́най |
пратрыма́наму |
пратрыма́ным |
| В. |
пратрыма́ны (неадуш.) пратрыма́нага (адуш.) |
пратрыма́ную |
пратрыма́нае |
пратрыма́ныя (неадуш.) пратрыма́ных (адуш.) |
| Т. |
пратрыма́ным |
пратрыма́най пратрыма́наю |
пратрыма́ным |
пратрыма́нымі |
| М. |
пратрыма́ным |
пратрыма́най |
пратрыма́ным |
пратрыма́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.