Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
авлорухыэ

струме́нь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. струме́нь струме́ні
Р. струме́ня струме́няў
Д. струме́ню струме́ням
В. струме́нь струме́ні
Т. струме́нем струме́нямі
М. струме́ні струме́нях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Стру́мень

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Стру́мень
Р. Стру́меня
Д. Стру́меню
В. Стру́мень
Т. Стру́менем
М. Стру́мені

струме́ньчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. струме́ньчык струме́ньчыкі
Р. струме́ньчыка струме́ньчыкаў
Д. струме́ньчыку струме́ньчыкам
В. струме́ньчык струме́ньчыкі
Т. струме́ньчыкам струме́ньчыкамі
М. струме́ньчыку струме́ньчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

струмяні́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. струмяні́сты струмяні́стая струмяні́стае струмяні́стыя
Р. струмяні́стага струмяні́стай
струмяні́стае		 струмяні́стага струмяні́стых
Д. струмяні́стаму струмяні́стай струмяні́стаму струмяні́стым
В. струмяні́сты (неадуш.)
струмяні́стага (адуш.)		 струмяні́стую струмяні́стае струмяні́стыя (неадуш.)
струмяні́стых (адуш.)
Т. струмяні́стым струмяні́стай
струмяні́стаю		 струмяні́стым струмяні́стымі
М. струмяні́стым струмяні́стай струмяні́стым струмяні́стых

Крыніцы: piskunou2012.

струмяні́сты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. струмяні́сты струмяні́стая струмяні́стае струмяні́стыя
Р. струмяні́стага струмяні́стай
струмяні́стае		 струмяні́стага струмяні́стых
Д. струмяні́стаму струмяні́стай струмяні́стаму струмяні́стым
В. струмяні́сты (неадуш.)
струмяні́стага (адуш.)		 струмяні́стую струмяні́стае струмяні́стыя (неадуш.)
струмяні́стых (адуш.)
Т. струмяні́стым струмяні́стай
струмяні́стаю		 струмяні́стым струмяні́стымі
М. струмяні́стым струмяні́стай струмяні́стым струмяні́стых

Крыніцы: piskunou2012.

струна́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. струна́ стру́ны
струны́
Р. струны́ стру́н
Д. струне́ стру́нам
В. струну́ стру́ны
струны́
Т. струно́й
струно́ю		 стру́намі
М. струне́ стру́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

струнабето́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. струнабето́н
Р. струнабето́ну
Д. струнабето́ну
В. струнабето́н
Т. струнабето́нам
М. струнабето́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

струнабето́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. струнабето́нны струнабето́нная струнабето́ннае струнабето́нныя
Р. струнабето́ннага струнабето́ннай
струнабето́ннае		 струнабето́ннага струнабето́нных
Д. струнабето́ннаму струнабето́ннай струнабето́ннаму струнабето́нным
В. струнабето́нны (неадуш.)
струнабето́ннага (адуш.)		 струнабето́нную струнабето́ннае струнабето́нныя (неадуш.)
струнабето́нных (адуш.)
Т. струнабето́нным струнабето́ннай
струнабето́ннаю		 струнабето́нным струнабето́ннымі
М. струнабето́нным струнабето́ннай струнабето́нным струнабето́нных

Крыніцы: piskunou2012.

струнатрыма́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. струнатрыма́льнік струнатрыма́льнікі
Р. струнатрыма́льніка струнатрыма́льнікаў
Д. струнатрыма́льніку струнатрыма́льнікам
В. струнатрыма́льнік струнатрыма́льнікі
Т. струнатрыма́льнікам струнатрыма́льнікамі
М. струнатрыма́льніку струнатрыма́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Струне́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Струне́ўшчына
Р. Струне́ўшчыны
Д. Струне́ўшчыне
В. Струне́ўшчыну
Т. Струне́ўшчынай
Струне́ўшчынаю
М. Струне́ўшчыне