рытары́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
рытары́чны |
рытары́чная |
рытары́чнае |
рытары́чныя |
Р. |
рытары́чнага |
рытары́чнай рытары́чнае |
рытары́чнага |
рытары́чных |
Д. |
рытары́чнаму |
рытары́чнай |
рытары́чнаму |
рытары́чным |
В. |
рытары́чны (неадуш.) рытары́чнага (адуш.) |
рытары́чную |
рытары́чнае |
рытары́чныя (неадуш.) рытары́чных (адуш.) |
Т. |
рытары́чным |
рытары́чнай рытары́чнаю |
рытары́чным |
рытары́чнымі |
М. |
рытары́чным |
рытары́чнай |
рытары́чным |
рытары́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ры́таў
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ры́таў |
Р. |
Ры́тава |
Д. |
Ры́таву |
В. |
Ры́таў |
Т. |
Ры́тавам |
М. |
Ры́таве |
ры́тбергер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ры́тбергер |
ры́тбергеры |
Р. |
ры́тбергера |
ры́тбергераў |
Д. |
ры́тбергеру |
ры́тбергерам |
В. |
ры́тбергер |
ры́тбергеры |
Т. |
ры́тбергерам |
ры́тбергерамі |
М. |
ры́тбергеры |
ры́тбергерах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ры́твіна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ры́твіна |
ры́твіны |
Р. |
ры́твіны |
ры́твін |
Д. |
ры́твіне |
ры́твінам |
В. |
ры́твіну |
ры́твіны |
Т. |
ры́твінай ры́твінаю |
ры́твінамі |
М. |
ры́твіне |
ры́твінах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ры́тм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ры́тм |
ры́тмы |
Р. |
ры́тму |
ры́тмаў |
Д. |
ры́тму |
ры́тмам |
В. |
ры́тм |
ры́тмы |
Т. |
ры́тмам |
ры́тмамі |
М. |
ры́тме |
ры́тмах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рытмава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
рытмава́ны |
рытмава́ная |
рытмава́нае |
рытмава́ныя |
Р. |
рытмава́нага |
рытмава́най рытмава́нае |
рытмава́нага |
рытмава́ных |
Д. |
рытмава́наму |
рытмава́най |
рытмава́наму |
рытмава́ным |
В. |
рытмава́ны (неадуш.) рытмава́нага (адуш.) |
рытмава́ную |
рытмава́нае |
рытмава́ныя (неадуш.) рытмава́ных (адуш.) |
Т. |
рытмава́ным |
рытмава́най рытмава́наю |
рытмава́ным |
рытмава́нымі |
М. |
рытмава́ным |
рытмава́най |
рытмава́ным |
рытмава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
рытмава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
рытму́ю |
рытму́ем |
2-я ас. |
рытму́еш |
рытму́еце |
3-я ас. |
рытму́е |
рытму́юць |
Прошлы час |
м. |
рытмава́ў |
рытмава́лі |
ж. |
рытмава́ла |
н. |
рытмава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
рытму́й |
рытму́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
рытму́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ры́тмавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ры́тмавы |
ры́тмавая |
ры́тмавае |
ры́тмавыя |
Р. |
ры́тмавага |
ры́тмавай ры́тмавае |
ры́тмавага |
ры́тмавых |
Д. |
ры́тмаваму |
ры́тмавай |
ры́тмаваму |
ры́тмавым |
В. |
ры́тмавы (неадуш.) ры́тмавага (адуш.) |
ры́тмавую |
ры́тмавае |
ры́тмавыя (неадуш.) ры́тмавых (адуш.) |
Т. |
ры́тмавым |
ры́тмавай ры́тмаваю |
ры́тмавым |
ры́тмавымі |
М. |
ры́тмавым |
ры́тмавай |
ры́тмавым |
ры́тмавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.