правары́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
правары́на |
правары́ны |
Р. |
правары́ны |
правары́н |
Д. |
правары́не |
правары́нам |
В. |
правары́ну |
правары́ны |
Т. |
правары́най правары́наю |
правары́намі |
М. |
правары́не |
правары́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
правары́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
правары́нны |
правары́нная |
правары́ннае |
правары́нныя |
Р. |
правары́ннага |
правары́ннай правары́ннае |
правары́ннага |
правары́нных |
Д. |
правары́ннаму |
правары́ннай |
правары́ннаму |
правары́нным |
В. |
правары́нны (неадуш.) правары́ннага (адуш.) |
правары́нную |
правары́ннае |
правары́нныя (неадуш.) правары́нных (адуш.) |
Т. |
правары́нным |
правары́ннай правары́ннаю |
правары́нным |
правары́ннымі |
М. |
правары́нным |
правары́ннай |
правары́нным |
правары́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009.
правары́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
права́рыцца |
права́рацца |
Прошлы час |
м. |
правары́ўся |
правары́ліся |
ж. |
правары́лася |
н. |
правары́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
правары́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
правару́ |
права́рым |
2-я ас. |
права́рыш |
права́рыце |
3-я ас. |
права́рыць |
права́раць |
Прошлы час |
м. |
правары́ў |
правары́лі |
ж. |
правары́ла |
н. |
правары́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
правары́ |
правары́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
правары́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
правасвядо́масць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
правасвядо́масць |
Р. |
правасвядо́масці |
Д. |
правасвядо́масці |
В. |
правасвядо́масць |
Т. |
правасвядо́масцю |
М. |
правасвядо́масці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
праваскава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
праваскава́ны |
праваскава́ная |
праваскава́нае |
праваскава́ныя |
Р. |
праваскава́нага |
праваскава́най праваскава́нае |
праваскава́нага |
праваскава́ных |
Д. |
праваскава́наму |
праваскава́най |
праваскава́наму |
праваскава́ным |
В. |
праваскава́ны (неадуш.) праваскава́нага (адуш.) |
праваскава́ную |
праваскава́нае |
праваскава́ныя (неадуш.) праваскава́ных (адуш.) |
Т. |
праваскава́ным |
праваскава́най праваскава́наю |
праваскава́ным |
праваскава́нымі |
М. |
праваскава́ным |
праваскава́най |
праваскава́ным |
праваскава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.