Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшэюя

манья́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. манья́к манья́кі
Р. манья́ка манья́каў
Д. манья́ку манья́кам
В. манья́ка манья́каў
Т. манья́кам манья́камі
М. манья́ку манья́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

манья́цкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. манья́цкі манья́цкая манья́цкае манья́цкія
Р. манья́цкага манья́цкай
манья́цкае		 манья́цкага манья́цкіх
Д. манья́цкаму манья́цкай манья́цкаму манья́цкім
В. манья́цкі (неадуш.)
манья́цкага (адуш.)		 манья́цкую манья́цкае манья́цкія (неадуш.)
манья́цкіх (адуш.)
Т. манья́цкім манья́цкай
манья́цкаю		 манья́цкім манья́цкімі
М. манья́цкім манья́цкай манья́цкім манья́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

манья́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. манья́цкі манья́цкая манья́цкае манья́цкія
Р. манья́цкага манья́цкай
манья́цкае		 манья́цкага манья́цкіх
Д. манья́цкаму манья́цкай манья́цкаму манья́цкім
В. манья́цкі (неадуш.)
манья́цкага (адуш.)		 манья́цкую манья́цкае манья́цкія (неадуш.)
манья́цкіх (адуш.)
Т. манья́цкім манья́цкай
манья́цкаю		 манья́цкім манья́цкімі
М. манья́цкім манья́цкай манья́цкім манья́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

манья́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. манья́цтва
Р. манья́цтва
Д. манья́цтву
В. манья́цтва
Т. манья́цтвам
М. манья́цтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

манья́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. манья́чка манья́чкі
Р. манья́чкі манья́чак
Д. манья́чцы манья́чкам
В. манья́чку манья́чак
Т. манья́чкай
манья́чкаю		 манья́чкамі
М. манья́чцы манья́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

маню́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. маню́ка маню́кі
Р. маню́кі маню́к
Д. маню́цы маню́кам
В. маню́ку маню́к
Т. маню́кай
маню́каю		 маню́камі
М. маню́цы маню́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

маню́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. маню́ка маню́кі
Р. маню́кі маню́к
Д. маню́ку маню́кам
В. маню́ку маню́к
Т. маню́кам маню́камі
М. маню́ку маню́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Маню́кі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Маню́кі
Р. Маню́к
Маню́каў
Д. Маню́кам
В. Маню́кі
Т. Маню́камі
М. Маню́ках

Маняві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Маняві́чы
Р. Маняві́ч
Маняві́чаў
Д. Маняві́чам
В. Маняві́чы
Т. Маняві́чамі
М. Маняві́чах

Маняко́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Маняко́ва
Р. Маняко́ва
Д. Маняко́ву
В. Маняко́ва
Т. Маняко́вам
М. Маняко́ве