праваро́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
праваро́чаны |
праваро́чаная |
праваро́чанае |
праваро́чаныя |
| Р. |
праваро́чанага |
праваро́чанай
праваро́чанае |
праваро́чанага |
праваро́чаных |
| Д. |
праваро́чанаму |
праваро́чанай |
праваро́чанаму |
праваро́чаным |
| В. |
праваро́чаны (неадуш.)
праваро́чанага (адуш.) |
праваро́чаную |
праваро́чанае |
праваро́чаныя (неадуш.)
праваро́чаных (адуш.) |
| Т. |
праваро́чаным |
праваро́чанай
праваро́чанаю |
праваро́чаным |
праваро́чанымі |
| М. |
праваро́чаным |
праваро́чанай |
праваро́чаным |
праваро́чаных |
Кароткая форма: праваро́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
праваро́чацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
праваро́чаюся |
праваро́чаемся |
| 2-я ас. |
праваро́чаешся |
праваро́чаецеся |
| 3-я ас. |
праваро́чаецца |
праваро́чаюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
праваро́чаўся |
праваро́чаліся |
| ж. |
праваро́чалася |
| н. |
праваро́чалася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
праваро́чайся |
праваро́чайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
праваро́чаўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
праваро́чаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
праваро́чаю |
праваро́чаем |
| 2-я ас. |
праваро́чаеш |
праваро́чаеце |
| 3-я ас. |
праваро́чае |
праваро́чаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
праваро́чаў |
праваро́чалі |
| ж. |
праваро́чала |
| н. |
праваро́чала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
праваро́чай |
праваро́чайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
праваро́чаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
праваро́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
праваро́чванне |
| Р. |
праваро́чвання |
| Д. |
праваро́чванню |
| В. |
праваро́чванне |
| Т. |
праваро́чваннем |
| М. |
праваро́чванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
праваро́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
праваро́чваецца |
праваро́чваюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
праваро́чваўся |
праваро́чваліся |
| ж. |
праваро́чвалася |
| н. |
праваро́чвалася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
праваро́чваючыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
праваро́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
праваро́чваю |
праваро́чваем |
| 2-я ас. |
праваро́чваеш |
праваро́чваеце |
| 3-я ас. |
праваро́чвае |
праваро́чваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
праваро́чваў |
праваро́чвалі |
| ж. |
праваро́чвала |
| н. |
праваро́чвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
праваро́чвай |
праваро́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
праваро́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
правартава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
правартава́ны |
правартава́ная |
правартава́нае |
правартава́ныя |
| Р. |
правартава́нага |
правартава́най
правартава́нае |
правартава́нага |
правартава́ных |
| Д. |
правартава́наму |
правартава́най |
правартава́наму |
правартава́ным |
| В. |
правартава́ны (неадуш.)
правартава́нага (адуш.) |
правартава́ную |
правартава́нае |
правартава́ныя (неадуш.)
правартава́ных (адуш.) |
| Т. |
правартава́ным |
правартава́най
правартава́наю |
правартава́ным |
правартава́нымі |
| М. |
правартава́ным |
правартава́най |
правартава́ным |
правартава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
правартава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
правартава́ны |
правартава́ная |
правартава́нае |
правартава́ныя |
| Р. |
правартава́нага |
правартава́най
правартава́нае |
правартава́нага |
правартава́ных |
| Д. |
правартава́наму |
правартава́най |
правартава́наму |
правартава́ным |
| В. |
правартава́ны (неадуш.)
правартава́нага (адуш.) |
правартава́ную |
правартава́нае |
правартава́ныя (неадуш.)
правартава́ных (адуш.) |
| Т. |
правартава́ным |
правартава́най
правартава́наю |
правартава́ным |
правартава́нымі |
| М. |
правартава́ным |
правартава́най |
правартава́ным |
правартава́ных |
Кароткая форма: правартава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
правартава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
праварту́ю |
праварту́ем |
| 2-я ас. |
праварту́еш |
праварту́еце |
| 3-я ас. |
праварту́е |
праварту́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
правартава́ў |
правартава́лі |
| ж. |
правартава́ла |
| н. |
правартава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
праварту́й |
праварту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
правартава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
правару́касць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
правару́касць |
| Р. |
правару́касці |
| Д. |
правару́касці |
| В. |
правару́касць |
| Т. |
правару́касцю |
| М. |
правару́касці |
Крыніцы:
piskunou2012.