Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

маньерысты́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	маньерысты́чны	маньерысты́чная	маньерысты́чнае	маньерысты́чныя
Р.	маньерысты́чнага	маньерысты́чнай маньерысты́чнае	маньерысты́чнага	маньерысты́чных
Д.	маньерысты́чнаму	маньерысты́чнай	маньерысты́чнаму	маньерысты́чным
В.	маньерысты́чны (неадуш.) маньерысты́чнага (адуш.)	маньерысты́чную	маньерысты́чнае	маньерысты́чныя (неадуш.) маньерысты́чных (адуш.)
Т.	маньерысты́чным	маньерысты́чнай маньерысты́чнаю	маньерысты́чным	маньерысты́чнымі
М.	маньерысты́чным	маньерысты́чнай	маньерысты́чным	маньерысты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

маньеры́сцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	маньеры́сцкі	маньеры́сцкая	маньеры́сцкае	маньеры́сцкія
Р.	маньеры́сцкага	маньеры́сцкай маньеры́сцкае	маньеры́сцкага	маньеры́сцкіх
Д.	маньеры́сцкаму	маньеры́сцкай	маньеры́сцкаму	маньеры́сцкім
В.	маньеры́сцкі (неадуш.) маньеры́сцкага (адуш.)	маньеры́сцкую	маньеры́сцкае	маньеры́сцкія (неадуш.) маньеры́сцкіх (адуш.)
Т.	маньеры́сцкім	маньеры́сцкай маньеры́сцкаю	маньеры́сцкім	маньеры́сцкімі
М.	маньеры́сцкім	маньеры́сцкай	маньеры́сцкім	маньеры́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ма́нькава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

ма́нькавіцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ма́нькавіцкі	ма́нькавіцкая	ма́нькавіцкае	ма́нькавіцкія
Р.	ма́нькавіцкага	ма́нькавіцкай ма́нькавіцкае	ма́нькавіцкага	ма́нькавіцкіх
Д.	ма́нькавіцкаму	ма́нькавіцкай	ма́нькавіцкаму	ма́нькавіцкім
В.	ма́нькавіцкі (неадуш.) ма́нькавіцкага (адуш.)	ма́нькавіцкую	ма́нькавіцкае	ма́нькавіцкія (неадуш.) ма́нькавіцкіх (адуш.)
Т.	ма́нькавіцкім	ма́нькавіцкай ма́нькавіцкаю	ма́нькавіцкім	ма́нькавіцкімі
М.	ма́нькавіцкім	ма́нькавіцкай	ма́нькавіцкім	ма́нькавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ма́нькавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Ма́нькаўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Ма́нькаўшчына
Р.	Ма́нькаўшчыны
Д.	Ма́нькаўшчыне
В.	Ма́нькаўшчыну
Т.	Ма́нькаўшчынай Ма́нькаўшчынаю
М.	Ма́нькаўшчыне

маньчжу́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

маньчжу́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

маньчжу́рскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	маньчжу́рскі	маньчжу́рская	маньчжу́рскае	маньчжу́рскія
Р.	маньчжу́рскага	маньчжу́рскай маньчжу́рскае	маньчжу́рскага	маньчжу́рскіх
Д.	маньчжу́рскаму	маньчжу́рскай	маньчжу́рскаму	маньчжу́рскім
В.	маньчжу́рскі (неадуш.) маньчжу́рскага (адуш.)	маньчжу́рскую	маньчжу́рскае	маньчжу́рскія (неадуш.) маньчжу́рскіх (адуш.)
Т.	маньчжу́рскім	маньчжу́рскай маньчжу́рскаю	маньчжу́рскім	маньчжу́рскімі
М.	маньчжу́рскім	маньчжу́рскай	маньчжу́рскім	маньчжу́рскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Маньчжу́рыя

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Verbum