Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

прычыта́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прычыта́нне прычыта́нні
Р. прычыта́ння прычыта́нняў
Д. прычыта́нню прычыта́нням
В. прычыта́нне прычыта́нні
Т. прычыта́ннем прычыта́ннямі
М. прычыта́нні прычыта́ннях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прычыта́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прычыта́ю прычыта́ем
2-я ас. прычыта́еш прычыта́еце
3-я ас. прычыта́е прычыта́юць
Прошлы час
м. прычыта́ў прычыта́лі
ж. прычыта́ла
н. прычыта́ла
Загадны лад
2-я ас. прычыта́й прычыта́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прычыта́ючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прычы́тванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прычы́тванне прычы́тванні
Р. прычы́твання прычы́тванняў
Д. прычы́тванню прычы́тванням
В. прычы́тванне прычы́тванні
Т. прычы́тваннем прычы́тваннямі
М. прычы́тванні прычы́тваннях

Крыніцы: piskunou2012.

прычы́тваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прычы́тваю прычы́тваем
2-я ас. прычы́тваеш прычы́тваеце
3-я ас. прычы́твае прычы́тваюць
Прошлы час
м. прычы́тваў прычы́твалі
ж. прычы́твала
н. прычы́твала
Загадны лад
2-я ас. прычы́твай прычы́твайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прычы́тваючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прычы́ты

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. прычы́ты
Р. прычы́таў
Д. прычы́там
В. прычы́ты
Т. прычы́тамі
М. прычы́тах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прычэ́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прычэ́п прычэ́пы
Р. прычэ́па прычэ́паў
Д. прычэ́пу прычэ́пам
В. прычэ́п прычэ́пы
Т. прычэ́пам прычэ́памі
М. прычэ́пе прычэ́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прычэ́па

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прычэ́па прычэ́пы
Р. прычэ́пы прычэ́п
Д. прычэ́пе прычэ́пам
В. прычэ́пу прычэ́п
Т. прычэ́пай
прычэ́паю		 прычэ́памі
М. прычэ́пе прычэ́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

прычэ́па

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прычэ́па прычэ́пы
Р. прычэ́пы прычэ́п
Д. прычэ́пу прычэ́пам
В. прычэ́пу прычэ́п
Т. прычэ́пам прычэ́памі
М. прычэ́пе прычэ́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

прычэ́пачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прычэ́пачка прычэ́пачкі
Р. прычэ́пачкі прычэ́пачак
Д. прычэ́пачцы прычэ́пачкам
В. прычэ́пачку прычэ́пачкі
Т. прычэ́пачкай
прычэ́пачкаю		 прычэ́пачкамі
М. прычэ́пачцы прычэ́пачках

Крыніцы: piskunou2012.

прычэ́пачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прычэ́пачны прычэ́пачная прычэ́пачнае прычэ́пачныя
Р. прычэ́пачнага прычэ́пачнай
прычэ́пачнае		 прычэ́пачнага прычэ́пачных
Д. прычэ́пачнаму прычэ́пачнай прычэ́пачнаму прычэ́пачным
В. прычэ́пачны (неадуш.)
прычэ́пачнага (адуш.)		 прычэ́пачную прычэ́пачнае прычэ́пачныя (неадуш.)
прычэ́пачных (адуш.)
Т. прычэ́пачным прычэ́пачнай
прычэ́пачнаю		 прычэ́пачным прычэ́пачнымі
М. прычэ́пачным прычэ́пачнай прычэ́пачным прычэ́пачных

Крыніцы: piskunou2012.