Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

білірубі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

білірубінавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	білірубінавы	білірубінавая	білірубінавае	білірубінавыя
Р.	білірубінавага	білірубінавай білірубінавае	білірубінавага	білірубінавых
Д.	білірубінаваму	білірубінавай	білірубінаваму	білірубінавым
В.	білірубінавы білірубінавага	білірубінавую	білірубінавае	білірубінавыя
Т.	білірубінавым	білірубінавай білірубінаваю	білірубінавым	білірубінавымі
М.	білірубінавым	білірубінавай	білірубінавым	білірубінавых

білірубінемі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	білірубінемі́я	білірубінемі́і
Р.	білірубінемі́і	білірубінемі́й
Д.	білірубінемі́і	білірубінемі́ям
В.	білірубінемі́ю	білірубінемі́і
Т.	білірубінемі́яй білірубінемі́яю	білірубінемі́ямі
М.	білірубінемі́і	білірубінемі́ях

Крыніцы: piskunou2012.

білірубінуры́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	білірубінуры́я
Р.	білірубінуры́і
Д.	білірубінуры́і
В.	білірубінуры́ю
Т.	білірубінуры́яй білірубінуры́яю
М.	білірубінуры́і

Крыніцы: piskunou2012.

біло́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

біло́навы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	біло́навы	біло́навая	біло́навае	біло́навыя
Р.	біло́навага	біло́навай біло́навае	біло́навага	біло́навых
Д.	біло́наваму	біло́навай	біло́наваму	біло́навым
В.	біло́навы (неадуш.) біло́навага (адуш.)	біло́навую	біло́навае	біло́навыя (неадуш.) біло́навых (адуш.)
Т.	біло́навым	біло́навай біло́наваю	біло́навым	біло́навымі
М.	біло́навым	біло́навай	біло́навым	біло́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

біло́нны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	біло́нны	біло́нная	біло́ннае	біло́нныя
Р.	біло́ннага	біло́ннай біло́ннае	біло́ннага	біло́нных
Д.	біло́ннаму	біло́ннай	біло́ннаму	біло́нным
В.	біло́нны (неадуш.) біло́ннага (адуш.)	біло́нную	біло́ннае	біло́нныя (неадуш.) біло́нных (адуш.)
Т.	біло́нным	біло́ннай біло́ннаю	біло́нным	біло́ннымі
М.	біло́нным	біло́ннай	біло́нным	біло́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Білу́ці

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

бі́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

більбаке́

‘цацка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Verbum