лю́баснік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| лю́баснік | лю́баснікі | |
| лю́басніка | лю́баснікаў | |
| лю́басніку | лю́баснікам | |
| лю́басніка | лю́баснікаў | |
| лю́баснікам | лю́баснікамі | |
| лю́басніку | лю́басніках |
Крыніцы:
лю́баснік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| лю́баснік | лю́баснікі | |
| лю́басніка | лю́баснікаў | |
| лю́басніку | лю́баснікам | |
| лю́басніка | лю́баснікаў | |
| лю́баснікам | лю́баснікамі | |
| лю́басніку | лю́басніках |
Крыніцы:
лю́басны
прыметнік, якасны
| лю́басны | лю́басная | лю́баснае | лю́басныя | |
| лю́баснага | лю́баснай лю́баснае |
лю́баснага | лю́басных | |
| лю́баснаму | лю́баснай | лю́баснаму | лю́басным | |
| лю́басны ( лю́баснага ( |
лю́басную | лю́баснае | лю́басныя ( лю́басных ( |
|
| лю́басным | лю́баснай лю́баснаю |
лю́басным | лю́баснымі | |
| лю́басным | лю́баснай | лю́басным | лю́басных | |
Крыніцы:
лю́басць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| лю́басць | |
| лю́басці | |
| лю́басці | |
| лю́басць | |
| лю́басцю | |
| лю́басці |
Крыніцы:
любасэ́рды
прыметнік, якасны
| любасэ́рды | любасэ́рдая | любасэ́рдае | любасэ́рдыя | |
| любасэ́рдага | любасэ́рдай любасэ́рдае |
любасэ́рдага | любасэ́рдых | |
| любасэ́рдаму | любасэ́рдай | любасэ́рдаму | любасэ́рдым | |
| любасэ́рды ( любасэ́рдага ( |
любасэ́рдую | любасэ́рдае | любасэ́рдыя ( любасэ́рдых ( |
|
| любасэ́рдым | любасэ́рдай любасэ́рдаю |
любасэ́рдым | любасэ́рдымі | |
| любасэ́рдым | любасэ́рдай | любасэ́рдым | любасэ́рдых | |
Крыніцы:
любата́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| любата́ | |
| любаты́ | |
| любаце́ | |
| любату́ | |
| любато́й любато́ю |
|
| любаце́ |
Крыніцы:
Любато́ўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Любато́ўшчына | |
| Любато́ўшчыны | |
| Любато́ўшчыне | |
| Любато́ўшчыну | |
| Любато́ўшчынай Любато́ўшчынаю |
|
| Любато́ўшчыне |
Любаты́нь
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| Любаты́нь | |
| Любаты́ні | |
| Любаты́ні | |
| Любаты́нь | |
| Любаты́нню | |
| Любаты́ні |
любаце́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| любаце́нне | |
| любаце́ння | |
| любаце́нню | |
| любаце́нне | |
| любаце́ннем | |
| любаце́нні |
Крыніцы:
Люба́ч
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Люба́ч | |
| Любача́ | |
| Любачу́ | |
| Люба́ч | |
| Любачо́м | |
| Любачы́ |
лю́бачка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| лю́бачка | лю́бачкі | |
| лю́бачкі | лю́бачак | |
| лю́бачцы | лю́бачкам | |
| лю́бачку | лю́бачак | |
| лю́бачкай лю́бачкаю |
лю́бачкамі | |
| лю́бачцы | лю́бачках |
Крыніцы: