любаце́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
любаце́нне | |
любаце́ння | |
любаце́нню | |
любаце́нне | |
любаце́ннем | |
любаце́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
любаце́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
любаце́нне | |
любаце́ння | |
любаце́нню | |
любаце́нне | |
любаце́ннем | |
любаце́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)