ханінгава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ханінгава́ны |
ханінгава́ная |
ханінгава́нае |
ханінгава́ныя |
| Р. |
ханінгава́нага |
ханінгава́най ханінгава́нае |
ханінгава́нага |
ханінгава́ных |
| Д. |
ханінгава́наму |
ханінгава́най |
ханінгава́наму |
ханінгава́ным |
| В. |
ханінгава́ны (неадуш.) ханінгава́нага (адуш.) |
ханінгава́ную |
ханінгава́нае |
ханінгава́ныя (неадуш.) ханінгава́ных (адуш.) |
| Т. |
ханінгава́ным |
ханінгава́най ханінгава́наю |
ханінгава́ным |
ханінгава́нымі |
| М. |
ханінгава́ным |
ханінгава́най |
ханінгава́ным |
ханінгава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
ханінгава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ханінгава́ны |
ханінгава́ная |
ханінгава́нае |
ханінгава́ныя |
| Р. |
ханінгава́нага |
ханінгава́най ханінгава́нае |
ханінгава́нага |
ханінгава́ных |
| Д. |
ханінгава́наму |
ханінгава́най |
ханінгава́наму |
ханінгава́ным |
| В. |
ханінгава́ны (неадуш.) ханінгава́нага (адуш.) |
ханінгава́ную |
ханінгава́нае |
ханінгава́ныя (неадуш.) ханінгава́ных (адуш.) |
| Т. |
ханінгава́ным |
ханінгава́най ханінгава́наю |
ханінгава́ным |
ханінгава́нымі |
| М. |
ханінгава́ным |
ханінгава́най |
ханінгава́ным |
ханінгава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
ханінгава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
ханінгу́ецца |
ханінгу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
ханінгава́ўся |
ханінгава́ліся |
| ж. |
ханінгава́лася |
| н. |
ханінгава́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
ханінгава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ханінгу́ю |
ханінгу́ем |
| 2-я ас. |
ханінгу́еш |
ханінгу́еце |
| 3-я ас. |
ханінгу́е |
ханінгу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
ханінгава́ў |
ханінгава́лі |
| ж. |
ханінгава́ла |
| н. |
ханінгава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ханінгу́й |
ханінгу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ханінгу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
ханінгава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ханінгу́ю |
ханінгу́ем |
| 2-я ас. |
ханінгу́еш |
ханінгу́еце |
| 3-я ас. |
ханінгу́е |
ханінгу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
ханінгава́ў |
ханінгава́лі |
| ж. |
ханінгава́ла |
| н. |
ханінгава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ханінгу́й |
ханінгу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ханінгава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
ха́ніха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ха́ніха |
ха́ніхі |
| Р. |
ха́ніхі |
ха́ніх |
| Д. |
ха́нісе |
ха́ніхам |
| В. |
ха́ніху |
ха́ніх |
| Т. |
ха́ніхай ха́ніхаю |
ха́ніхамі |
| М. |
ха́нісе |
ха́ніхах |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
Ханія́ра
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ханія́ра |
| Р. |
Ханія́ры |
| Д. |
Ханія́ры |
| В. |
Ханія́ру |
| Т. |
Ханія́рай Ханія́раю |
| М. |
Ханія́ры |
ханму́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ханму́н |
| Р. |
ханму́на |
| Д. |
ханму́ну |
| В. |
ханму́н |
| Т. |
ханму́нам |
| М. |
ханму́не |
Крыніцы:
piskunou2012.