балюстра́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
балюстра́да |
балюстра́ды |
Р. |
балюстра́ды |
балюстра́д |
Д. |
балюстра́дзе |
балюстра́дам |
В. |
балюстра́ду |
балюстра́ды |
Т. |
балюстра́дай балюстра́даю |
балюстра́дамі |
М. |
балюстра́дзе |
балюстра́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
балюстра́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
балюстра́дка |
балюстра́дкі |
Р. |
балюстра́дкі |
балюстра́дак |
Д. |
балюстра́дцы |
балюстра́дкам |
В. |
балюстра́дку |
балюстра́дкі |
Т. |
балюстра́дкай балюстра́дкаю |
балюстра́дкамі |
М. |
балюстра́дцы |
балюстра́дках |
Крыніцы:
piskunou2012.
балюстра́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
балюстра́дны |
балюстра́дная |
балюстра́днае |
балюстра́дныя |
Р. |
балюстра́днага |
балюстра́днай балюстра́днае |
балюстра́днага |
балюстра́дных |
Д. |
балюстра́днаму |
балюстра́днай |
балюстра́днаму |
балюстра́дным |
В. |
балюстра́дны (неадуш.) балюстра́днага (адуш.) |
балюстра́дную |
балюстра́днае |
балюстра́дныя (неадуш.) балюстра́дных (адуш.) |
Т. |
балюстра́дным |
балюстра́днай балюстра́днаю |
балюстра́дным |
балюстра́днымі |
М. |
балюстра́дным |
балюстра́днай |
балюстра́дным |
балюстра́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
балю́ча
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
балю́ча |
балю́чай |
найбалю́чай |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
балю́часць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
балю́часць |
Р. |
балю́часці |
Д. |
балю́часці |
В. |
балю́часць |
Т. |
балю́часцю |
М. |
балю́часці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
балю́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
балю́чка |
балю́чкі |
Р. |
балю́чкі |
балю́чак |
Д. |
балю́чцы |
балю́чкам |
В. |
балю́чку |
балю́чкі |
Т. |
балю́чкай балю́чкаю |
балю́чкамі |
М. |
балю́чцы |
балю́чках |
Крыніцы:
piskunou2012.
балю́чы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
балю́чы |
балю́чая |
балю́чае |
балю́чыя |
Р. |
балю́чага |
балю́чай балю́чае |
балю́чага |
балю́чых |
Д. |
балю́чаму |
балю́чай |
балю́чаму |
балю́чым |
В. |
балю́чы (неадуш.) балю́чага (адуш.) |
балю́чую |
балю́чае |
балю́чыя (неадуш.) балю́чых (адуш.) |
Т. |
балю́чым |
балю́чай балю́чаю |
балю́чым |
балю́чымі |
М. |
балю́чым |
балю́чай |
балю́чым |
балю́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
балява́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
балява́нне |
Р. |
балява́ння |
Д. |
балява́нню |
В. |
балява́нне |
Т. |
балява́ннем |
М. |
балява́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
балява́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
балява́ннік |
балява́ннікі |
Р. |
балява́нніка |
балява́ннікаў |
Д. |
балява́нніку |
балява́ннікам |
В. |
балява́нніка |
балява́ннікаў |
Т. |
балява́ннікам |
балява́ннікамі |
М. |
балява́нніку |
балява́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.