Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’

п’яна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
п’яна п’яней -

Крыніцы: piskunou2012.

п’янава́та

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
п’янава́та - -

Крыніцы: piskunou2012.

п’янава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. п’янава́ты п’янава́тая п’янава́тае п’янава́тыя
Р. п’янава́тага п’янава́тай
п’янава́тае		 п’янава́тага п’янава́тых
Д. п’янава́таму п’янава́тай п’янава́таму п’янава́тым
В. п’янава́ты (неадуш.)
п’янава́тага (адуш.)		 п’янава́тую п’янава́тае п’янава́тыя (неадуш.)
п’янава́тых (адуш.)
Т. п’янава́тым п’янава́тай
п’янава́таю		 п’янава́тым п’янава́тымі
М. п’янава́тым п’янава́тай п’янава́тым п’янава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

п’я́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. п’я́насць
Р. п’я́насці
Д. п’я́насці
В. п’я́насць
Т. п’я́насцю
М. п’я́насці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

п’я́ненькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. п’я́ненькі п’я́ненькая п’я́ненькае п’я́ненькія
Р. п’я́ненькага п’я́ненькай
п’я́ненькае		 п’я́ненькага п’я́ненькіх
Д. п’я́ненькаму п’я́ненькай п’я́ненькаму п’я́ненькім
В. п’я́ненькі (неадуш.)
п’я́ненькага (адуш.)		 п’я́ненькую п’я́ненькае п’я́ненькія (неадуш.)
п’я́ненькіх (адуш.)
Т. п’я́ненькім п’я́ненькай
п’я́ненькаю		 п’я́ненькім п’я́ненькімі
М. п’я́ненькім п’я́ненькай п’я́ненькім п’я́ненькіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009.

пяне́ўе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пяне́ўе
Р. пяне́ўя
Д. пяне́ўю
В. пяне́ўе
Т. пяне́ўем
М. пяне́ўі

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

п’яне́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. п’яне́ю п’яне́ем
2-я ас. п’яне́еш п’яне́еце
3-я ас. п’яне́е п’яне́юць
Прошлы час
м. п’яне́ў п’яне́лі
ж. п’яне́ла
н. п’яне́ла
Загадны лад
2-я ас. п’яне́й п’яне́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час п’яне́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пянё́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пянё́к пянькі́
Р. пянька́ пянько́ў
Д. пяньку́ пянька́м
В. пянё́к пянькі́
Т. пянько́м пянька́мі
М. пяньку́ пянька́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996.

пянё́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пянё́чны пянё́чная пянё́чнае пянё́чныя
Р. пянё́чнага пянё́чнай
пянё́чнае		 пянё́чнага пянё́чных
Д. пянё́чнаму пянё́чнай пянё́чнаму пянё́чным
В. пянё́чны
пянё́чнага		 пянё́чную пянё́чнае пянё́чныя
Т. пянё́чным пянё́чнай
пянё́чнаю		 пянё́чным пянё́чнымі
М. пянё́чным пянё́чнай пянё́чным пянё́чных

Крыніцы: tsblm1996.

п’я́ніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. п’я́ніца п’я́ніцы
Р. п’я́ніцы п’я́ніц
Д. п’я́ніцы п’я́ніцам
В. п’я́ніцу п’я́ніц
Т. п’я́ніцай
п’я́ніцаю		 п’я́ніцамі
М. п’я́ніцы п’я́ніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.