Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

грані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грані́чны грані́чная грані́чнае грані́чныя
Р. грані́чнага грані́чнай
грані́чнае
грані́чнага грані́чных
Д. грані́чнаму грані́чнай грані́чнаму грані́чным
В. грані́чны (неадуш.)
грані́чнага (адуш.)
грані́чную грані́чнае грані́чныя (неадуш.)
грані́чных (адуш.)
Т. грані́чным грані́чнай
грані́чнаю
грані́чным грані́чнымі
М. грані́чным грані́чнай грані́чным грані́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Гра́нічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гра́нічы
Р. Гра́ніч
Гра́нічаў
Д. Гра́нічам
В. Гра́нічы
Т. Гра́нічамі
М. Гра́нічах

грані́чыць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. грані́чыць грані́чаць
Прошлы час
м. грані́чыў грані́чылі
ж. грані́чыла
н. грані́чыла

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

гра́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гра́нка гра́нкі
Р. гра́нкі гра́нак
Д. гра́нцы гра́нкам
В. гра́нку гра́нкі
Т. гра́нкай
гра́нкаю
гра́нкамі
М. гра́нцы гра́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гранку́лька

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гранку́лька гранку́лькі
Р. гранку́лькі гранку́лек
Д. гранку́льцы гранку́лькам
В. гранку́льку гранку́лькі
Т. гранку́лькай
гранку́лькаю
гранку́лькамі
М. гранку́льцы гранку́льках

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

гранку́ля

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гранку́ля гранку́лі
Р. гранку́лі гранку́ль
Д. гранку́лі гранку́лям
В. гранку́лю гранку́лі
Т. гранку́ляй
гранку́ляю
гранку́лямі
М. гранку́лі гранку́лях

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

гра́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. гра́нне
Р. гра́ння
Д. гра́нню
В. гра́нне
Т. гра́ннем
М. гра́нні

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

гра́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гра́нт гра́нты
Р. гра́нта гра́нтаў
Д. гра́нту гра́нтам
В. гра́нт гра́нты
Т. гра́нтам гра́нтамі
М. гра́нце гра́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

грантаатрыма́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. грантаатрыма́льнік грантаатрыма́льнікі
Р. грантаатрыма́льніка грантаатрыма́льнікаў
Д. грантаатрыма́льніку грантаатрыма́льнікам
В. грантаатрыма́льніка грантаатрыма́льнікаў
Т. грантаатрыма́льнікам грантаатрыма́льнікамі
М. грантаатрыма́льніку грантаатрыма́льніках

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

гра́нтавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гра́нтавы гра́нтавая гра́нтавае гра́нтавыя
Р. гра́нтавага гра́нтавай
гра́нтавае
гра́нтавага гра́нтавых
Д. гра́нтаваму гра́нтавай гра́нтаваму гра́нтавым
В. гра́нтавы (неадуш.)
гра́нтавага (адуш.)
гра́нтавую гра́нтавае гра́нтавыя (неадуш.)
гра́нтавых (адуш.)
Т. гра́нтавым гра́нтавай
гра́нтаваю
гра́нтавым гра́нтавымі
М. гра́нтавым гра́нтавай гра́нтавым гра́нтавых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.