бестэрміно́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
бестэрміно́вы |
бестэрміно́вая |
бестэрміно́вае |
бестэрміно́выя |
Р. |
бестэрміно́вага |
бестэрміно́вай бестэрміно́вае |
бестэрміно́вага |
бестэрміно́вых |
Д. |
бестэрміно́ваму |
бестэрміно́вай |
бестэрміно́ваму |
бестэрміно́вым |
В. |
бестэрміно́вы (неадуш.) бестэрміно́вага (адуш.) |
бестэрміно́вую |
бестэрміно́вае |
бестэрміно́выя (неадуш.) бестэрміно́вых (адуш.) |
Т. |
бестэрміно́вым |
бестэрміно́вай бестэрміно́ваю |
бестэрміно́вым |
бестэрміно́вымі |
М. |
бестэрміно́вым |
бестэрміно́вай |
бестэрміно́вым |
бестэрміно́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бесхара́ктарна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
бесхара́ктарна |
- |
- |
бесхара́ктарнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
бесхара́ктарнасць |
Р. |
бесхара́ктарнасці |
Д. |
бесхара́ктарнасці |
В. |
бесхара́ктарнасць |
Т. |
бесхара́ктарнасцю |
М. |
бесхара́ктарнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бесхара́ктарны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
бесхара́ктарны |
бесхара́ктарная |
бесхара́ктарнае |
бесхара́ктарныя |
Р. |
бесхара́ктарнага |
бесхара́ктарнай бесхара́ктарнае |
бесхара́ктарнага |
бесхара́ктарных |
Д. |
бесхара́ктарнаму |
бесхара́ктарнай |
бесхара́ктарнаму |
бесхара́ктарным |
В. |
бесхара́ктарны (неадуш.) бесхара́ктарнага (адуш.) |
бесхара́ктарную |
бесхара́ктарнае |
бесхара́ктарныя (неадуш.) бесхара́ктарных (адуш.) |
Т. |
бесхара́ктарным |
бесхара́ктарнай бесхара́ктарнаю |
бесхара́ктарным |
бесхара́ктарнымі |
М. |
бесхара́ктарным |
бесхара́ктарнай |
бесхара́ктарным |
бесхара́ктарных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бесхаці́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бесхаці́нец |
бесхаці́нцы |
Р. |
бесхаці́нца |
бесхаці́нцаў |
Д. |
бесхаці́нцу |
бесхаці́нцам |
В. |
бесхаці́нца |
бесхаці́нцаў |
Т. |
бесхаці́нцам |
бесхаці́нцамі |
М. |
бесхаці́нцу |
бесхаці́нцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
бесхаці́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бесхаці́нка |
бесхаці́нкі |
Р. |
бесхаці́нкі |
бесхаці́нак |
Д. |
бесхаці́нцы |
бесхаці́нкам |
В. |
бесхаці́нку |
бесхаці́нак |
Т. |
бесхаці́нкай бесхаці́нкаю |
бесхаці́нкамі |
М. |
бесхаці́нцы |
бесхаці́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
бесхаці́нства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
бесхаці́нства |
Р. |
бесхаці́нства |
Д. |
бесхаці́нству |
В. |
бесхаці́нства |
Т. |
бесхаці́нствам |
М. |
бесхаці́нстве |
Крыніцы:
piskunou2012.