Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

прыцямне́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыцямне́лы прыцямне́лая прыцямне́лае прыцямне́лыя
Р. прыцямне́лага прыцямне́лай
прыцямне́лае		 прыцямне́лага прыцямне́лых
Д. прыцямне́ламу прыцямне́лай прыцямне́ламу прыцямне́лым
В. прыцямне́лы (неадуш.)
прыцямне́лага (адуш.)		 прыцямне́лую прыцямне́лае прыцямне́лыя (неадуш.)
прыцямне́лых (адуш.)
Т. прыцямне́лым прыцямне́лай
прыцямне́лаю		 прыцямне́лым прыцямне́лымі
М. прыцямне́лым прыцямне́лай прыцямне́лым прыцямне́лых

Крыніцы: piskunou2012.

прыцямне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прыцямне́нне
Р. прыцямне́ння
Д. прыцямне́нню
В. прыцямне́нне
Т. прыцямне́ннем
М. прыцямне́нні

Крыніцы: piskunou2012.

прыцямне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прыцямне́е -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. прыцямне́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыцямні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыцямню́ прыце́мнім
2-я ас. прыце́мніш прыце́мніце
3-я ас. прыце́мніць прыце́мняць
Прошлы час
м. прыцямні́ў прыцямні́лі
ж. прыцямні́ла
н. прыцямні́ла
Загадны лад
2-я ас. прыцямні́ прыцямні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыцямні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыця́мны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыця́мны прыця́мная прыця́мнае прыця́мныя
Р. прыця́мнага прыця́мнай
прыця́мнае		 прыця́мнага прыця́мных
Д. прыця́мнаму прыця́мнай прыця́мнаму прыця́мным
В. прыця́мны (неадуш.)
прыця́мнага (адуш.)		 прыця́мную прыця́мнае прыця́мныя (неадуш.)
прыця́мных (адуш.)
Т. прыця́мным прыця́мнай
прыця́мнаю		 прыця́мным прыця́мнымі
М. прыця́мным прыця́мнай прыця́мным прыця́мных

Крыніцы: piskunou2012.

прыцямня́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прыцямня́ецца прыцямня́юцца
Прошлы час
м. прыцямня́ўся прыцямня́ліся
ж. прыцямня́лася
н. прыцямня́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

прыцямня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыцямня́ю прыцямня́ем
2-я ас. прыцямня́еш прыцямня́еце
3-я ас. прыцямня́е прыцямня́юць
Прошлы час
м. прыцямня́ў прыцямня́лі
ж. прыцямня́ла
н. прыцямня́ла
Загадны лад
2-я ас. прыцямня́й прыцямня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыцямня́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыцяне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прыцяне́нне
Р. прыцяне́ння
Д. прыцяне́нню
В. прыцяне́нне
Т. прыцяне́ннем
М. прыцяне́нні

Крыніцы: piskunou2012.

прыцяні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыцяню́ прыце́нім
2-я ас. прыце́ніш прыце́ніце
3-я ас. прыце́ніць прыце́няць
Прошлы час
м. прыцяні́ў прыцяні́лі
ж. прыцяні́ла
н. прыцяні́ла
Загадны лад
2-я ас. прыцяні́ прыцяні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыцяні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыцяньша́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыцяньша́нскі прыцяньша́нская прыцяньша́нскае прыцяньша́нскія
Р. прыцяньша́нскага прыцяньша́нскай
прыцяньша́нскае		 прыцяньша́нскага прыцяньша́нскіх
Д. прыцяньша́нскаму прыцяньша́нскай прыцяньша́нскаму прыцяньша́нскім
В. прыцяньша́нскі (неадуш.)
прыцяньша́нскага (адуш.)		 прыцяньша́нскую прыцяньша́нскае прыцяньша́нскія (неадуш.)
прыцяньша́нскіх (адуш.)
Т. прыцяньша́нскім прыцяньша́нскай
прыцяньша́нскаю		 прыцяньша́нскім прыцяньша́нскімі
М. прыцяньша́нскім прыцяньша́нскай прыцяньша́нскім прыцяньша́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.