пы́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пы́льнік |
пы́льнікі |
| Р. |
пы́льніка |
пы́льнікаў |
| Д. |
пы́льніку |
пы́льнікам |
| В. |
пы́льнік |
пы́льнікі |
| Т. |
пы́льнікам |
пы́льнікамі |
| М. |
пы́льніку |
пы́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
пыльну́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пыльну́ |
пыльнё́м |
| 2-я ас. |
пыльне́ш |
пыльняце́ |
| 3-я ас. |
пыльне́ |
пыльну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
пыльну́ў |
пыльну́лі |
| ж. |
пыльну́ла |
| н. |
пыльну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пыльні́ |
пыльні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пыльну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пы́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пы́льны |
пы́льная |
пы́льнае |
пы́льныя |
| Р. |
пы́льнага |
пы́льнай пы́льнае |
пы́льнага |
пы́льных |
| Д. |
пы́льнаму |
пы́льнай |
пы́льнаму |
пы́льным |
| В. |
пы́льны (неадуш.) пы́льнага (адуш.) |
пы́льную |
пы́льнае |
пы́льныя (неадуш.) пы́льных (адуш.) |
| Т. |
пы́льным |
пы́льнай пы́льнаю |
пы́льным |
пы́льнымі |
| М. |
пы́льным |
пы́льнай |
пы́льным |
пы́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пылю́шнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
пылю́шнік |
| Р. |
пылю́шніку |
| Д. |
пылю́шніку |
| В. |
пылю́шнік |
| Т. |
пылю́шнікам |
| М. |
пылю́шніку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пыні́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пыню́ся |
пы́німся |
| 2-я ас. |
пы́нішся |
пы́ніцеся |
| 3-я ас. |
пы́ніцца |
пы́няцца |
| Прошлы час |
| м. |
пыні́ўся |
пыні́ліся |
| ж. |
пыні́лася |
| н. |
пыні́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пыні́ся |
пыні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
пы́нячыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пыні́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пыню́ |
пы́нім |
| 2-я ас. |
пы́ніш |
пы́ніце |
| 3-я ас. |
пы́ніць |
пы́няць |
| Прошлы час |
| м. |
пыні́ў |
пыні́лі |
| ж. |
пыні́ла |
| н. |
пыні́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пыні́ |
пыні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
пы́нячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пыня́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пыня́лка |
пыня́лкі |
| Р. |
пыня́лкі |
пыня́лак |
| Д. |
пыня́лцы |
пыня́лкам |
| В. |
пыня́лку |
пыня́лкі |
| Т. |
пыня́лкай пыня́лкаю |
пыня́лкамі |
| М. |
пыня́лцы |
пыня́лках |
Крыніцы:
piskunou2012.