Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’

пшы́к

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

пшы́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пшы́канне
Р. пшы́кання
Д. пшы́канню
В. пшы́канне
Т. пшы́каннем
М. пшы́канні

Крыніцы: piskunou2012.

пшы́каўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пшы́каўка пшы́каўкі
Р. пшы́каўкі пшы́кавак
Д. пшы́каўцы пшы́каўкам
В. пшы́каўку пшы́каўкі
Т. пшы́каўкай
пшы́каўкаю		 пшы́каўкамі
М. пшы́каўцы пшы́каўках

Крыніцы: piskunou2012.

пшы́каць

‘шыпець на каго-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пшы́каю пшы́каем
2-я ас. пшы́каеш пшы́каеце
3-я ас. пшы́кае пшы́каюць
Прошлы час
м. пшы́каў пшы́калі
ж. пшы́кала
н. пшы́кала
Загадны лад
2-я ас. пшы́кай пшы́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пшы́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

пшы́кнуць

‘прашыпець на каго-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пшы́кну пшы́кнем
2-я ас. пшы́кнеш пшы́кнеце
3-я ас. пшы́кне пшы́кнуць
Прошлы час
м. пшы́кнуў пшы́кнулі
ж. пшы́кнула
н. пшы́кнула
Загадны лад
2-я ас. пшы́кні пшы́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час пшы́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

пшэ́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пшэ́к пшэ́кі
Р. пшэ́ка пшэ́каў
Д. пшэ́ку пшэ́кам
В. пшэ́ка пшэ́каў
Т. пшэ́кам пшэ́камі
М. пшэ́ку пшэ́ках

Крыніцы: piskunou2012.

пы́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пы́ж пыжы́
Р. пыжа́ пыжо́ў
Д. пыжу́ пыжа́м
В. пы́ж пыжы́
Т. пыжо́м пыжа́мі
М. пыжы́ пыжа́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пыжо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пыжо́вы пыжо́вая пыжо́вае пыжо́выя
Р. пыжо́вага пыжо́вай
пыжо́вае		 пыжо́вага пыжо́вых
Д. пыжо́ваму пыжо́вай пыжо́ваму пыжо́вым
В. пыжо́вы пыжо́вую пыжо́вае пыжо́выя
Т. пыжо́вым пыжо́вай
пыжо́ваю		 пыжо́вым пыжо́вымі
М. пыжо́вым пыжо́вай пыжо́вым пыжо́вых

Крыніцы: tsblm1996.

Пыжы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пыжы́
Р. Пыжо́ў
Д. Пыжа́м
В. Пыжы́
Т. Пыжа́мі
М. Пыжа́х

пы́жык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пы́жык пы́жыкі
Р. пы́жыка пы́жыкаў
Д. пы́жыку пы́жыкам
В. пы́жыка пы́жыкаў
Т. пы́жыкам пы́жыкамі
М. пы́жыку пы́жыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.