Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’

пу́начка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пу́начка пу́начкі
Р. пу́начкі пу́начак
Д. пу́начцы пу́начкам
В. пу́начку пу́начак
Т. пу́начкай
пу́начкаю		 пу́начкамі
М. пу́начцы пу́начках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Пу́ндзішкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пу́ндзішкі
Р. Пу́ндзішак
Пу́ндзішкаў
Д. Пу́ндзішкам
В. Пу́ндзішкі
Т. Пу́ндзішкамі
М. Пу́ндзішках

пу́нечка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пу́нечка пу́нечкі
Р. пу́нечкі пу́нечак
Д. пу́нечцы пу́нечкам
В. пу́нечку пу́нечкі
Т. пу́нечкай
пу́нечкаю		 пу́нечкамі
М. пу́нечцы пу́нечках

Крыніцы: piskunou2012.

Пу́ні

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пу́ні
Р. Пу́няў
Д. Пу́ням
В. Пу́ні
Т. Пу́нямі
М. Пу́нях

пуні́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пуні́чны пуні́чная пуні́чнае пуні́чныя
Р. пуні́чнага пуні́чнай
пуні́чнае		 пуні́чнага пуні́чных
Д. пуні́чнаму пуні́чнай пуні́чнаму пуні́чным
В. пуні́чны (неадуш.)
пуні́чнага (адуш.)		 пуні́чную пуні́чнае пуні́чныя (неадуш.)
пуні́чных (адуш.)
Т. пуні́чным пуні́чнай
пуні́чнаю		 пуні́чным пуні́чнымі
М. пуні́чным пуні́чнай пуні́чным пуні́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Пу́нішча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Пу́нішча
Р. Пу́нішча
Д. Пу́нішчу
В. Пу́нішча
Т. Пу́нішчам
М. Пу́нішчы

Пу́нішчы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пу́нішчы
Р. Пу́нішчаў
Д. Пу́нішчам
В. Пу́нішчы
Т. Пу́нішчамі
М. Пу́нішчах

пу́нкт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пу́нкт пу́нкты
Р. пу́нкта пу́нктаў
Д. пу́нкту пу́нктам
В. пу́нкт пу́нкты
Т. пу́нктам пу́нктамі
М. пу́нкце пу́нктах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пунктава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пунктава́нне
Р. пунктава́ння
Д. пунктава́нню
В. пунктава́нне
Т. пунктава́ннем
М. пунктава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

пу́нктавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пу́нктавы пу́нктавая пу́нктавае пу́нктавыя
Р. пу́нктавага пу́нктавай
пу́нктавае		 пу́нктавага пу́нктавых
Д. пу́нктаваму пу́нктавай пу́нктаваму пу́нктавым
В. пу́нктавы (неадуш.)
пу́нктавага (адуш.)		 пу́нктавую пу́нктавае пу́нктавыя (неадуш.)
пу́нктавых (адуш.)
Т. пу́нктавым пу́нктавай
пу́нктаваю		 пу́нктавым пу́нктавымі
М. пу́нктавым пу́нктавай пу́нктавым пу́нктавых

Крыніцы: piskunou2012.