структуралі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
структуралі́ст |
структуралі́сты |
Р. |
структуралі́ста |
структуралі́стаў |
Д. |
структуралі́сту |
структуралі́стам |
В. |
структуралі́ста |
структуралі́стаў |
Т. |
структуралі́стам |
структуралі́стамі |
М. |
структуралі́сце |
структуралі́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
структуралі́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
структуралі́сцкі |
структуралі́сцкая |
структуралі́сцкае |
структуралі́сцкія |
Р. |
структуралі́сцкага |
структуралі́сцкай структуралі́сцкае |
структуралі́сцкага |
структуралі́сцкіх |
Д. |
структуралі́сцкаму |
структуралі́сцкай |
структуралі́сцкаму |
структуралі́сцкім |
В. |
структуралі́сцкі (неадуш.) структуралі́сцкага (адуш.) |
структуралі́сцкую |
структуралі́сцкае |
структуралі́сцкія (неадуш.) структуралі́сцкіх (адуш.) |
Т. |
структуралі́сцкім |
структуралі́сцкай структуралі́сцкаю |
структуралі́сцкім |
структуралі́сцкімі |
М. |
структуралі́сцкім |
структуралі́сцкай |
структуралі́сцкім |
структуралі́сцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
структура́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
структура́льны |
структура́льная |
структура́льнае |
структура́льныя |
Р. |
структура́льнага |
структура́льнай структура́льнае |
структура́льнага |
структура́льных |
Д. |
структура́льнаму |
структура́льнай |
структура́льнаму |
структура́льным |
В. |
структура́льны (неадуш.) структура́льнага (адуш.) |
структура́льную |
структура́льнае |
структура́льныя (неадуш.) структура́льных (адуш.) |
Т. |
структура́льным |
структура́льнай структура́льнаю |
структура́льным |
структура́льнымі |
М. |
структура́льным |
структура́льнай |
структура́льным |
структура́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
структуратво́рчасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
структуратво́рчасць |
Р. |
структуратво́рчасці |
Д. |
структуратво́рчасці |
В. |
структуратво́рчасць |
Т. |
структуратво́рчасцю |
М. |
структуратво́рчасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
структураўтвара́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
структураўтвара́льнік |
структураўтвара́льнікі |
Р. |
структураўтвара́льніку |
структураўтвара́льнікаў |
Д. |
структураўтвара́льніку |
структураўтвара́льнікам |
В. |
структураўтвара́льнік |
структураўтвара́льнікі |
Т. |
структураўтвара́льнікам |
структураўтвара́льнікамі |
М. |
структураўтвара́льніку |
структураўтвара́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
структураўтварэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
структураўтварэ́нне |
структураўтварэ́нні |
Р. |
структураўтварэ́ння |
структураўтварэ́нняў |
Д. |
структураўтварэ́нню |
структураўтварэ́нням |
В. |
структураўтварэ́нне |
структураўтварэ́нні |
Т. |
структураўтварэ́ннем |
структураўтварэ́ннямі |
М. |
структураўтварэ́нні |
структураўтварэ́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
структу́рна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
структу́рна |
структу́рней |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
структу́рнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
структу́рнасць |
Р. |
структу́рнасці |
Д. |
структу́рнасці |
В. |
структу́рнасць |
Т. |
структу́рнасцю |
М. |
структу́рнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.