правапі́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
правапі́сны |
правапі́сная |
правапі́снае |
правапі́сныя |
| Р. |
правапі́снага |
правапі́снай
правапі́снае |
правапі́снага |
правапі́сных |
| Д. |
правапі́снаму |
правапі́снай |
правапі́снаму |
правапі́сным |
| В. |
правапі́сны (неадуш.)
правапі́снага (адуш.) |
правапі́сную |
правапі́снае |
правапі́сныя (неадуш.)
правапі́сных (адуш.) |
| Т. |
правапі́сным |
правапі́снай
правапі́снаю |
правапі́сным |
правапі́снымі |
| М. |
правапі́сным |
правапі́снай |
правапі́сным |
правапі́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
правапнава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
правапнава́ны |
правапнава́ная |
правапнава́нае |
правапнава́ныя |
| Р. |
правапнава́нага |
правапнава́най
правапнава́нае |
правапнава́нага |
правапнава́ных |
| Д. |
правапнава́наму |
правапнава́най |
правапнава́наму |
правапнава́ным |
| В. |
правапнава́ны (неадуш.)
правапнава́нага (адуш.) |
правапнава́ную |
правапнава́нае |
правапнава́ныя (неадуш.)
правапнава́ных (адуш.) |
| Т. |
правапнава́ным |
правапнава́най
правапнава́наю |
правапнава́ным |
правапнава́нымі |
| М. |
правапнава́ным |
правапнава́най |
правапнава́ным |
правапнава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
правапнава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
правапнава́ны |
правапнава́ная |
правапнава́нае |
правапнава́ныя |
| Р. |
правапнава́нага |
правапнава́най
правапнава́нае |
правапнава́нага |
правапнава́ных |
| Д. |
правапнава́наму |
правапнава́най |
правапнава́наму |
правапнава́ным |
| В. |
правапнава́ны (неадуш.)
правапнава́нага (адуш.) |
правапнава́ную |
правапнава́нае |
правапнава́ныя (неадуш.)
правапнава́ных (адуш.) |
| Т. |
правапнава́ным |
правапнава́най
правапнава́наю |
правапнава́ным |
правапнава́нымі |
| М. |
правапнава́ным |
правапнава́най |
правапнава́ным |
правапнава́ных |
Кароткая форма: правапнава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
правапнава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
правапну́ецца |
правапну́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
правапнава́ўся |
правапнава́ліся |
| ж. |
правапнава́лася |
| н. |
правапнава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
правапнава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
правапнава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
правапну́ю |
правапну́ем |
| 2-я ас. |
правапну́еш |
правапну́еце |
| 3-я ас. |
правапну́е |
правапну́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
правапнава́ў |
правапнава́лі |
| ж. |
правапнава́ла |
| н. |
правапнава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
правапну́й |
правапну́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
правапнава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
правапрымяне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
правапрымяне́нне |
| Р. |
правапрымяне́ння |
| Д. |
правапрымяне́нню |
| В. |
правапрымяне́нне |
| Т. |
правапрымяне́ннем |
| М. |
правапрымяне́нні |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
правапрымяня́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
правапрымяня́льнік |
правапрымяня́льнікі |
| Р. |
правапрымяня́льніка |
правапрымяня́льнікаў |
| Д. |
правапрымяня́льніку |
правапрымяня́льнікам |
| В. |
правапрымяня́льніка |
правапрымяня́льнікаў |
| Т. |
правапрымяня́льнікам |
правапрымяня́льнікамі |
| М. |
правапрымяня́льніку |
правапрымяня́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
правапрымяня́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
правапрымяня́льны |
правапрымяня́льная |
правапрымяня́льнае |
правапрымяня́льныя |
| Р. |
правапрымяня́льнага |
правапрымяня́льнай
правапрымяня́льнае |
правапрымяня́льнага |
правапрымяня́льных |
| Д. |
правапрымяня́льнаму |
правапрымяня́льнай |
правапрымяня́льнаму |
правапрымяня́льным |
| В. |
правапрымяня́льны (неадуш.)
правапрымяня́льнага (адуш.) |
правапрымяня́льную |
правапрымяня́льнае |
правапрымяня́льныя (неадуш.)
правапрымяня́льных (адуш.) |
| Т. |
правапрымяня́льным |
правапрымяня́льнай
правапрымяня́льнаю |
правапрымяня́льным |
правапрымяня́льнымі |
| М. |
правапрымяня́льным |
правапрымяня́льнай |
правапрымяня́льным |
правапрымяня́льных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
права́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
права́р |
| Р. |
права́ру |
| Д. |
права́ру |
| В. |
права́р |
| Т. |
права́рам |
| М. |
права́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.