псіхамато́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
псіхамато́рны |
псіхамато́рная |
псіхамато́рнае |
псіхамато́рныя |
| Р. |
псіхамато́рнага |
псіхамато́рнай псіхамато́рнае |
псіхамато́рнага |
псіхамато́рных |
| Д. |
псіхамато́рнаму |
псіхамато́рнай |
псіхамато́рнаму |
псіхамато́рным |
| В. |
псіхамато́рны (неадуш.) псіхамато́рнага (адуш.) |
псіхамато́рную |
псіхамато́рнае |
псіхамато́рныя (неадуш.) псіхамато́рных (адуш.) |
| Т. |
псіхамато́рным |
псіхамато́рнай псіхамато́рнаю |
псіхамато́рным |
псіхамато́рнымі |
| М. |
псіхамато́рным |
псіхамато́рнай |
псіхамато́рным |
псіхамато́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
псіхаметры́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
псіхаметры́чны |
псіхаметры́чная |
псіхаметры́чнае |
псіхаметры́чныя |
| Р. |
псіхаметры́чнага |
псіхаметры́чнай псіхаметры́чнае |
псіхаметры́чнага |
псіхаметры́чных |
| Д. |
псіхаметры́чнаму |
псіхаметры́чнай |
псіхаметры́чнаму |
псіхаметры́чным |
| В. |
псіхаметры́чны (неадуш.) псіхаметры́чнага (адуш.) |
псіхаметры́чную |
псіхаметры́чнае |
псіхаметры́чныя (неадуш.) псіхаметры́чных (адуш.) |
| Т. |
псіхаметры́чным |
псіхаметры́чнай псіхаметры́чнаю |
псіхаметры́чным |
псіхаметры́чнымі |
| М. |
псіхаметры́чным |
псіхаметры́чнай |
псіхаметры́чным |
псіхаметры́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
псіхаметры́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
псіхаметры́я |
| Р. |
псіхаметры́і |
| Д. |
псіхаметры́і |
| В. |
псіхаметры́ю |
| Т. |
псіхаметры́яй псіхаметры́яю |
| М. |
псіхаметры́і |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
псіхаміме́тык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
псіхаміме́тык |
псіхаміме́тыкі |
| Р. |
псіхаміме́тыку |
псіхаміме́тыкаў |
| Д. |
псіхаміме́тыку |
псіхаміме́тыкам |
| В. |
псіхаміме́тык |
псіхаміме́тыкі |
| Т. |
псіхаміме́тыкам |
псіхаміме́тыкамі |
| М. |
псіхаміме́тыку |
псіхаміме́тыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
псіханеўралагі́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| псіханеўралагі́чна |
- |
- |
псіханеўралагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
псіханеўралагі́чны |
псіханеўралагі́чная |
псіханеўралагі́чнае |
псіханеўралагі́чныя |
| Р. |
псіханеўралагі́чнага |
псіханеўралагі́чнай псіханеўралагі́чнае |
псіханеўралагі́чнага |
псіханеўралагі́чных |
| Д. |
псіханеўралагі́чнаму |
псіханеўралагі́чнай |
псіханеўралагі́чнаму |
псіханеўралагі́чным |
| В. |
псіханеўралагі́чны (неадуш.) псіханеўралагі́чнага (адуш.) |
псіханеўралагі́чную |
псіханеўралагі́чнае |
псіханеўралагі́чныя (неадуш.) псіханеўралагі́чных (адуш.) |
| Т. |
псіханеўралагі́чным |
псіханеўралагі́чнай псіханеўралагі́чнаю |
псіханеўралагі́чным |
псіханеўралагі́чнымі |
| М. |
псіханеўралагі́чным |
псіханеўралагі́чнай |
псіханеўралагі́чным |
псіханеўралагі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
псіханеўрало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
псіханеўрало́гія |
| Р. |
псіханеўрало́гіі |
| Д. |
псіханеўрало́гіі |
| В. |
псіханеўрало́гію |
| Т. |
псіханеўрало́гіяй псіханеўрало́гіяю |
| М. |
псіханеўрало́гіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.