прэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прэ́нне |
| Р. |
прэ́ння |
| Д. |
прэ́нню |
| В. |
прэ́нне |
| Т. |
прэ́ннем |
| М. |
прэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
прэ́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прэ́нт |
прэ́нты |
| Р. |
прэ́нта |
прэ́нтаў |
| Д. |
прэ́нту |
прэ́нтам |
| В. |
прэ́нт |
прэ́нты |
| Т. |
прэ́нтам |
прэ́нтамі |
| М. |
прэ́нце |
прэ́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прэ́нцік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прэ́нцік |
прэ́нцікі |
| Р. |
прэ́нціка |
прэ́нцікаў |
| Д. |
прэ́нціку |
прэ́нцікам |
| В. |
прэ́нцік |
прэ́нцікі |
| Т. |
прэ́нцікам |
прэ́нцікамі |
| М. |
прэ́нціку |
прэ́нціках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Прэ́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Прэ́ны |
| Р. |
Прэ́н Прэ́наў |
| Д. |
Прэ́нам |
| В. |
Прэ́ны |
| Т. |
Прэ́намі |
| М. |
Прэ́нах |
прэпазіты́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прэпазіты́ўнасць |
| Р. |
прэпазіты́ўнасці |
| Д. |
прэпазіты́ўнасці |
| В. |
прэпазіты́ўнасць |
| Т. |
прэпазіты́ўнасцю |
| М. |
прэпазіты́ўнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
прэпазіты́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прэпазіты́ўны |
прэпазіты́ўная |
прэпазіты́ўнае |
прэпазіты́ўныя |
| Р. |
прэпазіты́ўнага |
прэпазіты́ўнай прэпазіты́ўнае |
прэпазіты́ўнага |
прэпазіты́ўных |
| Д. |
прэпазіты́ўнаму |
прэпазіты́ўнай |
прэпазіты́ўнаму |
прэпазіты́ўным |
| В. |
прэпазіты́ўны (неадуш.) прэпазіты́ўнага (адуш.) |
прэпазіты́ўную |
прэпазіты́ўнае |
прэпазіты́ўныя (неадуш.) прэпазіты́ўных (адуш.) |
| Т. |
прэпазіты́ўным |
прэпазіты́ўнай прэпазіты́ўнаю |
прэпазіты́ўным |
прэпазіты́ўнымі |
| М. |
прэпазіты́ўным |
прэпазіты́ўнай |
прэпазіты́ўным |
прэпазіты́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
прэпазіцы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прэпазіцы́йны |
прэпазіцы́йная |
прэпазіцы́йнае |
прэпазіцы́йныя |
| Р. |
прэпазіцы́йнага |
прэпазіцы́йнай прэпазіцы́йнае |
прэпазіцы́йнага |
прэпазіцы́йных |
| Д. |
прэпазіцы́йнаму |
прэпазіцы́йнай |
прэпазіцы́йнаму |
прэпазіцы́йным |
| В. |
прэпазіцы́йны (неадуш.) прэпазіцы́йнага (адуш.) |
прэпазіцы́йную |
прэпазіцы́йнае |
прэпазіцы́йныя (неадуш.) прэпазіцы́йных (адуш.) |
| Т. |
прэпазіцы́йным |
прэпазіцы́йнай прэпазіцы́йнаю |
прэпазіцы́йным |
прэпазіцы́йнымі |
| М. |
прэпазіцы́йным |
прэпазіцы́йнай |
прэпазіцы́йным |
прэпазіцы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прэпазі́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прэпазі́цыя |
| Р. |
прэпазі́цыі |
| Д. |
прэпазі́цыі |
| В. |
прэпазі́цыю |
| Т. |
прэпазі́цыяй прэпазі́цыяю |
| М. |
прэпазі́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.