ро́ў
‘працяглы крык жывёлы; моцны плач’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ро́ў | |
| ро́ву | |
| ро́ву | |
| ро́ў | |
| ро́вам | |
| ро́ве |
Крыніцы:
ро́ў
‘працяглы крык жывёлы; моцны плач’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ро́ў | |
| ро́ву | |
| ро́ву | |
| ро́ў | |
| ро́вам | |
| ро́ве |
Крыніцы:
Ро́ўбавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ро́ўбавічы | |
| Ро́ўбавіч Ро́ўбавічаў |
|
| Ро́ўбавічам | |
| Ро́ўбавічы | |
| Ро́ўбавічамі | |
| Ро́ўбавічах |
Ро́ўбіцк
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Ро́ўбіцк | |
| Ро́ўбіцка | |
| Ро́ўбіцку | |
| Ро́ўбіцк | |
| Ро́ўбіцкам | |
| Ро́ўбіцку |
Ро́ўбішкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ро́ўбішкі | |
| Ро́ўбішак Ро́ўбішкаў |
|
| Ро́ўбішкам | |
| Ро́ўбішкі | |
| Ро́ўбішкамі | |
| Ро́ўбішках |
Ро́ўбы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ро́ўбы | |
| Ро́ўб Ро́ўбаў |
|
| Ро́ўбам | |
| Ро́ўбы | |
| Ро́ўбамі | |
| Ро́ўбах |
Ро́ўгелішкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ро́ўгелішкі | |
| Ро́ўгелішак Ро́ўгелішкаў |
|
| Ро́ўгелішкам | |
| Ро́ўгелішкі | |
| Ро́ўгелішкамі | |
| Ро́ўгелішках |
ро́ўкавіцкі
прыметнік, адносны
| ро́ўкавіцкі | ро́ўкавіцкая | ро́ўкавіцкае | ро́ўкавіцкія | |
| ро́ўкавіцкага | ро́ўкавіцкай ро́ўкавіцкае |
ро́ўкавіцкага | ро́ўкавіцкіх | |
| ро́ўкавіцкаму | ро́ўкавіцкай | ро́ўкавіцкаму | ро́ўкавіцкім | |
| ро́ўкавіцкі ( ро́ўкавіцкага ( |
ро́ўкавіцкую | ро́ўкавіцкае | ро́ўкавіцкія ( ро́ўкавіцкіх ( |
|
| ро́ўкавіцкім | ро́ўкавіцкай ро́ўкавіцкаю |
ро́ўкавіцкім | ро́ўкавіцкімі | |
| ро́ўкавіцкім | ро́ўкавіцкай | ро́ўкавіцкім | ро́ўкавіцкіх | |
Крыніцы:
Ро́ўкавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ро́ўкавічы | |
| Ро́ўкавіч Ро́ўкавічаў |
|
| Ро́ўкавічам | |
| Ро́ўкавічы | |
| Ро́ўкавічамі | |
| Ро́ўкавічах |
ро́ўма
прыслоўе, утворана ад дзеяслова
| ро́ўма | - | - |
Крыніцы:
ро́ўмінг
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ро́ўмінг | |
| ро́ўмінгу | |
| ро́ўмінгу | |
| ро́ўмінг | |
| ро́ўмінгам | |
| ро́ўмінгу |
Крыніцы: