лекцы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
лекцы́йны |
лекцы́йная |
лекцы́йнае |
лекцы́йныя |
Р. |
лекцы́йнага |
лекцы́йнай лекцы́йнае |
лекцы́йнага |
лекцы́йных |
Д. |
лекцы́йнаму |
лекцы́йнай |
лекцы́йнаму |
лекцы́йным |
В. |
лекцы́йны (неадуш.) лекцы́йнага (адуш.) |
лекцы́йную |
лекцы́йнае |
лекцы́йныя (неадуш.) лекцы́йных (адуш.) |
Т. |
лекцы́йным |
лекцы́йнай лекцы́йнаю |
лекцы́йным |
лекцы́йнымі |
М. |
лекцы́йным |
лекцы́йнай |
лекцы́йным |
лекцы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ле́кцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ле́кцыя |
ле́кцыі |
Р. |
ле́кцыі |
ле́кцый |
Д. |
ле́кцыі |
ле́кцыям |
В. |
ле́кцыю |
ле́кцыі |
Т. |
ле́кцыяй ле́кцыяю |
ле́кцыямі |
М. |
ле́кцыі |
ле́кцыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ле́кцыя-экску́рсія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ле́кцыя-экску́рсія |
ле́кцыі-экску́рсіі |
Р. |
ле́кцыі-экску́рсіі |
ле́кцый-экску́рсій |
Д. |
ле́кцыі-экску́рсіі |
ле́кцыям-экску́рсіям |
В. |
ле́кцыю-экску́рсію |
ле́кцыі-экску́рсіі |
Т. |
ле́кцыяй-экску́рсіяй ле́кцыяй-экску́рсіяю |
ле́кцыямі-экску́рсіямі |
М. |
ле́кцыі-экску́рсіі |
ле́кцыях-экску́рсіях |
Крыніцы:
krapivabr2012.
Ле́лікава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ле́лікава |
Р. |
Ле́лікава |
Д. |
Ле́лікаву |
В. |
Ле́лікава |
Т. |
Ле́лікавам |
М. |
Ле́лікаве |
ле́льчыцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ле́льчыцкі |
ле́льчыцкая |
ле́льчыцкае |
ле́льчыцкія |
Р. |
ле́льчыцкага |
ле́льчыцкай ле́льчыцкае |
ле́льчыцкага |
ле́льчыцкіх |
Д. |
ле́льчыцкаму |
ле́льчыцкай |
ле́льчыцкаму |
ле́льчыцкім |
В. |
ле́льчыцкі (неадуш.) ле́льчыцкага (адуш.) |
ле́льчыцкую |
ле́льчыцкае |
ле́льчыцкія (неадуш.) ле́льчыцкіх (адуш.) |
Т. |
ле́льчыцкім |
ле́льчыцкай ле́льчыцкаю |
ле́льчыцкім |
ле́льчыцкімі |
М. |
ле́льчыцкім |
ле́льчыцкай |
ле́льчыцкім |
ле́льчыцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Ле́льчыцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ле́льчыцы |
Р. |
Ле́льчыц Ле́льчыцаў |
Д. |
Ле́льчыцам |
В. |
Ле́льчыцы |
Т. |
Ле́льчыцамі |
М. |
Ле́льчыцах |
Лелюкі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Лелюкі́ |
Р. |
Лелюко́ў |
Д. |
Лелюка́м |
В. |
Лелюкі́ |
Т. |
Лелюка́мі |
М. |
Лелюка́х |
ле́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ле́ма |
ле́мы |
Р. |
ле́мы |
ле́м |
Д. |
ле́ме |
ле́мам |
В. |
ле́му |
ле́мы |
Т. |
ле́май ле́маю |
ле́мамі |
М. |
ле́ме |
ле́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
леманта́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
леманта́р |
лемантары́ |
Р. |
лемантара́ |
лемантаро́ў |
Д. |
лемантару́ |
лемантара́м |
В. |
леманта́р |
лемантары́ |
Т. |
лемантаро́м |
лемантара́мі |
М. |
лемантары́ |
лемантара́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.