прыцьме́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыцьме́лы |
прыцьме́лая |
прыцьме́лае |
прыцьме́лыя |
| Р. |
прыцьме́лага |
прыцьме́лай прыцьме́лае |
прыцьме́лага |
прыцьме́лых |
| Д. |
прыцьме́ламу |
прыцьме́лай |
прыцьме́ламу |
прыцьме́лым |
| В. |
прыцьме́лы (неадуш.) прыцьме́лага (адуш.) |
прыцьме́лую |
прыцьме́лае |
прыцьме́лыя (неадуш.) прыцьме́лых (адуш.) |
| Т. |
прыцьме́лым |
прыцьме́лай прыцьме́лаю |
прыцьме́лым |
прыцьме́лымі |
| М. |
прыцьме́лым |
прыцьме́лай |
прыцьме́лым |
прыцьме́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
прыцьме́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прыцьме́е |
прыцьме́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прыцьме́ў |
прыцьме́лі |
| ж. |
прыцьме́ла |
| н. |
прыцьме́ла |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыцьмі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прыцьмі́цца |
прыцьмя́цца |
| Прошлы час |
| м. |
прыцьмі́ўся |
прыцьмі́ліся |
| ж. |
прыцьмі́лася |
| н. |
прыцьмі́лася |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыцьмі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыцьмлю́ |
прыцьмі́м |
| 2-я ас. |
прыцьмі́ш |
прыцьміце́ |
| 3-я ас. |
прыцьмі́ць |
прыцьмя́ць |
| Прошлы час |
| м. |
прыцьмі́ў |
прыцьмі́лі |
| ж. |
прыцьмі́ла |
| н. |
прыцьмі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыцьмі́ |
прыцьмі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыцьмі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыцьмя́ніць
‘зрабіць каго-небудзь, што-небудзь крыху больш цьмяным’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыцьмя́ню |
прыцьмя́нім |
| 2-я ас. |
прыцьмя́ніш |
прыцьмя́ніце |
| 3-я ас. |
прыцьмя́ніць |
прыцьмя́няць |
| Прошлы час |
| м. |
прыцьмя́ніў |
прыцьмя́нілі |
| ж. |
прыцьмя́ніла |
| н. |
прыцьмя́ніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыцьмя́нь |
прыцьмя́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыцьмя́ніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыцэ́л
‘дзеянне; мэта’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыцэ́л |
| Р. |
прыцэ́лу |
| Д. |
прыцэ́лу |
| В. |
прыцэ́л |
| Т. |
прыцэ́лам |
| М. |
прыцэ́ле |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыцэ́л
‘прыстасаванне ў агнястрэльнай зброі’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыцэ́л |
прыцэ́лы |
| Р. |
прыцэ́ла |
прыцэ́лаў |
| Д. |
прыцэ́лу |
прыцэ́лам |
| В. |
прыцэ́л |
прыцэ́лы |
| Т. |
прыцэ́лам |
прыцэ́ламі |
| М. |
прыцэ́ле |
прыцэ́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыцэ́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыцэ́лены |
прыцэ́леная |
прыцэ́ленае |
прыцэ́леныя |
| Р. |
прыцэ́ленага |
прыцэ́ленай прыцэ́ленае |
прыцэ́ленага |
прыцэ́леных |
| Д. |
прыцэ́ленаму |
прыцэ́ленай |
прыцэ́ленаму |
прыцэ́леным |
| В. |
прыцэ́лены (неадуш.) прыцэ́ленага (адуш.) |
прыцэ́леную |
прыцэ́ленае |
прыцэ́леныя (неадуш.) прыцэ́леных (адуш.) |
| Т. |
прыцэ́леным |
прыцэ́ленай прыцэ́ленаю |
прыцэ́леным |
прыцэ́ленымі |
| М. |
прыцэ́леным |
прыцэ́ленай |
прыцэ́леным |
прыцэ́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.