прыціна́ць
‘перарываць, спыняць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыціна́ю |
прыціна́ем |
| 2-я ас. |
прыціна́еш |
прыціна́еце |
| 3-я ас. |
прыціна́е |
прыціна́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прыціна́ў |
прыціна́лі |
| ж. |
прыціна́ла |
| н. |
прыціна́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыціна́й |
прыціна́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыціна́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыці́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыці́нка |
| Р. |
прыці́нкі |
| Д. |
прыці́нцы |
| В. |
прыці́нку |
| Т. |
прыці́нкай прыці́нкаю |
| М. |
прыці́нцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыці́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыці́р |
прыці́ры |
| Р. |
прыці́ра |
прыці́раў |
| Д. |
прыці́ру |
прыці́рам |
| В. |
прыці́р |
прыці́ры |
| Т. |
прыці́рам |
прыці́рамі |
| М. |
прыці́ры |
прыці́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыціра́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыціра́нне |
| Р. |
прыціра́ння |
| Д. |
прыціра́нню |
| В. |
прыціра́нне |
| Т. |
прыціра́ннем |
| М. |
прыціра́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыціра́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыціра́юся |
прыціра́емся |
| 2-я ас. |
прыціра́ешся |
прыціра́ецеся |
| 3-я ас. |
прыціра́ецца |
прыціра́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыціра́ўся |
прыціра́ліся |
| ж. |
прыціра́лася |
| н. |
прыціра́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыціра́йся |
прыціра́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыціра́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыціра́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыціра́ю |
прыціра́ем |
| 2-я ас. |
прыціра́еш |
прыціра́еце |
| 3-я ас. |
прыціра́е |
прыціра́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прыціра́ў |
прыціра́лі |
| ж. |
прыціра́ла |
| н. |
прыціра́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыціра́й |
прыціра́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыціра́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыці́рачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыці́рачны |
прыці́рачная |
прыці́рачнае |
прыці́рачныя |
| Р. |
прыці́рачнага |
прыці́рачнай прыці́рачнае |
прыці́рачнага |
прыці́рачных |
| Д. |
прыці́рачнаму |
прыці́рачнай |
прыці́рачнаму |
прыці́рачным |
| В. |
прыці́рачны (неадуш.) прыці́рачнага (адуш.) |
прыці́рачную |
прыці́рачнае |
прыці́рачныя (неадуш.) прыці́рачных (адуш.) |
| Т. |
прыці́рачным |
прыці́рачнай прыці́рачнаю |
прыці́рачным |
прыці́рачнымі |
| М. |
прыці́рачным |
прыці́рачнай |
прыці́рачным |
прыці́рачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыці́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыці́рка |
| Р. |
прыці́ркі |
| Д. |
прыці́рцы |
| В. |
прыці́рку |
| Т. |
прыці́ркай прыці́ркаю |
| М. |
прыці́рцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пры́ціск
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
пры́ціск |
| Р. |
пры́ціску |
| Д. |
пры́ціску |
| В. |
пры́ціск |
| Т. |
пры́ціскам |
| М. |
пры́ціску |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыці́ск
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыці́ск |
| Р. |
прыці́ску |
| Д. |
прыці́ску |
| В. |
прыці́ск |
| Т. |
прыці́скам |
| М. |
прыці́ску |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.