Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

струкава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. струкава́ты струкава́тая струкава́тае струкава́тыя
Р. струкава́тага струкава́тай
струкава́тае
струкава́тага струкава́тых
Д. струкава́таму струкава́тай струкава́таму струкава́тым
В. струкава́ты (неадуш.)
струкава́тага (адуш.)
струкава́тую струкава́тае струкава́тыя (неадуш.)
струкава́тых (адуш.)
Т. струкава́тым струкава́тай
струкава́таю
струкава́тым струкава́тымі
М. струкава́тым струкава́тай струкава́тым струкава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

струкаві́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. струкаві́на струкаві́ны
Р. струкаві́ны струкаві́н
Д. струкаві́не струкаві́нам
В. струкаві́ну струкаві́ны
Т. струкаві́най
струкаві́наю
струкаві́намі
М. струкаві́не струкаві́нах

Крыніцы: piskunou2012.

стру́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стру́кавы стру́кавая стру́кавае стру́кавыя
Р. стру́кавага стру́кавай
стру́кавае
стру́кавага стру́кавых
Д. стру́каваму стру́кавай стру́каваму стру́кавым
В. стру́кавы (неадуш.)
стру́кавага (адуш.)
стру́кавую стру́кавае стру́кавыя (неадуш.)
стру́кавых (адуш.)
Т. стру́кавым стру́кавай
стру́каваю
стру́кавым стру́кавымі
М. стру́кавым стру́кавай стру́кавым стру́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

стру́кавыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. стру́кавыя
Р. стру́кавых
Д. стру́кавым
В. стру́кавыя
Т. стру́кавымі
М. стру́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

струкападо́бна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
струкападо́бна струкападо́бней -

струкападо́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. струкападо́бны струкападо́бная струкападо́бнае струкападо́бныя
Р. струкападо́бнага струкападо́бнай
струкападо́бнае
струкападо́бнага струкападо́бных
Д. струкападо́бнаму струкападо́бнай струкападо́бнаму струкападо́бным
В. струкападо́бны (неадуш.)
струкападо́бнага (адуш.)
струкападо́бную струкападо́бнае струкападо́бныя (неадуш.)
струкападо́бных (адуш.)
Т. струкападо́бным струкападо́бнай
струкападо́бнаю
струкападо́бным струкападо́бнымі
М. струкападо́бным струкападо́бнай струкападо́бным струкападо́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Струкачо́ў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Струкачо́ў
Р. Струкачо́ва
Д. Струкачо́ву
В. Струкачо́ў
Т. Струкачо́вам
М. Струкачо́ве

струкачо́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. струкачо́ўскі струкачо́ўская струкачо́ўскае струкачо́ўскія
Р. струкачо́ўскага струкачо́ўскай
струкачо́ўскае
струкачо́ўскага струкачо́ўскіх
Д. струкачо́ўскаму струкачо́ўскай струкачо́ўскаму струкачо́ўскім
В. струкачо́ўскі (неадуш.)
струкачо́ўскага (адуш.)
струкачо́ўскую струкачо́ўскае струкачо́ўскія (неадуш.)
струкачо́ўскіх (адуш.)
Т. струкачо́ўскім струкачо́ўскай
струкачо́ўскаю
струкачо́ўскім струкачо́ўскімі
М. струкачо́ўскім струкачо́ўскай струкачо́ўскім струкачо́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Струкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Струкі́
Р. Струко́ў
Д. Струка́м
В. Струкі́
Т. Струка́мі
М. Струка́х

струко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. струко́вы струко́вая струко́вае струко́выя
Р. струко́вага струко́вай
струко́вае
струко́вага струко́вых
Д. струко́ваму струко́вай струко́ваму струко́вым
В. струко́вы (неадуш.)
струко́вага (адуш.)
струко́вую струко́вае струко́выя (неадуш.)
струко́вых (адуш.)
Т. струко́вым струко́вай
струко́ваю
струко́вым струко́вымі
М. струко́вым струко́вай струко́вым струко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.