струкава́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
струкава́ты |
струкава́тая |
струкава́тае |
струкава́тыя |
Р. |
струкава́тага |
струкава́тай струкава́тае |
струкава́тага |
струкава́тых |
Д. |
струкава́таму |
струкава́тай |
струкава́таму |
струкава́тым |
В. |
струкава́ты (неадуш.) струкава́тага (адуш.) |
струкава́тую |
струкава́тае |
струкава́тыя (неадуш.) струкава́тых (адуш.) |
Т. |
струкава́тым |
струкава́тай струкава́таю |
струкава́тым |
струкава́тымі |
М. |
струкава́тым |
струкава́тай |
струкава́тым |
струкава́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
струкаві́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
струкаві́на |
струкаві́ны |
Р. |
струкаві́ны |
струкаві́н |
Д. |
струкаві́не |
струкаві́нам |
В. |
струкаві́ну |
струкаві́ны |
Т. |
струкаві́най струкаві́наю |
струкаві́намі |
М. |
струкаві́не |
струкаві́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
стру́кавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
стру́кавы |
стру́кавая |
стру́кавае |
стру́кавыя |
Р. |
стру́кавага |
стру́кавай стру́кавае |
стру́кавага |
стру́кавых |
Д. |
стру́каваму |
стру́кавай |
стру́каваму |
стру́кавым |
В. |
стру́кавы (неадуш.) стру́кавага (адуш.) |
стру́кавую |
стру́кавае |
стру́кавыя (неадуш.) стру́кавых (адуш.) |
Т. |
стру́кавым |
стру́кавай стру́каваю |
стру́кавым |
стру́кавымі |
М. |
стру́кавым |
стру́кавай |
стру́кавым |
стру́кавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
стру́кавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
- |
Н. |
стру́кавыя |
Р. |
стру́кавых |
Д. |
стру́кавым |
В. |
стру́кавыя |
Т. |
стру́кавымі |
М. |
стру́кавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
струкападо́бна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
струкападо́бна |
струкападо́бней |
- |
струкападо́бны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
струкападо́бны |
струкападо́бная |
струкападо́бнае |
струкападо́бныя |
Р. |
струкападо́бнага |
струкападо́бнай струкападо́бнае |
струкападо́бнага |
струкападо́бных |
Д. |
струкападо́бнаму |
струкападо́бнай |
струкападо́бнаму |
струкападо́бным |
В. |
струкападо́бны (неадуш.) струкападо́бнага (адуш.) |
струкападо́бную |
струкападо́бнае |
струкападо́бныя (неадуш.) струкападо́бных (адуш.) |
Т. |
струкападо́бным |
струкападо́бнай струкападо́бнаю |
струкападо́бным |
струкападо́бнымі |
М. |
струкападо́бным |
струкападо́бнай |
струкападо́бным |
струкападо́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Струкачо́ў
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Струкачо́ў |
Р. |
Струкачо́ва |
Д. |
Струкачо́ву |
В. |
Струкачо́ў |
Т. |
Струкачо́вам |
М. |
Струкачо́ве |
Струкі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Струкі́ |
Р. |
Струко́ў |
Д. |
Струка́м |
В. |
Струкі́ |
Т. |
Струка́мі |
М. |
Струка́х |
струко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
струко́вы |
струко́вая |
струко́вае |
струко́выя |
Р. |
струко́вага |
струко́вай струко́вае |
струко́вага |
струко́вых |
Д. |
струко́ваму |
струко́вай |
струко́ваму |
струко́вым |
В. |
струко́вы (неадуш.) струко́вага (адуш.) |
струко́вую |
струко́вае |
струко́выя (неадуш.) струко́вых (адуш.) |
Т. |
струко́вым |
струко́вай струко́ваю |
струко́вым |
струко́вымі |
М. |
струко́вым |
струко́вай |
струко́вым |
струко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.