стано́ўчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
стано́ўчы |
стано́ўчая |
стано́ўчае |
стано́ўчыя |
| Р. |
стано́ўчага |
стано́ўчай стано́ўчае |
стано́ўчага |
стано́ўчых |
| Д. |
стано́ўчаму |
стано́ўчай |
стано́ўчаму |
стано́ўчым |
| В. |
стано́ўчы (неадуш.) стано́ўчага (адуш.) |
стано́ўчую |
стано́ўчае |
стано́ўчыя (неадуш.) стано́ўчых (адуш.) |
| Т. |
стано́ўчым |
стано́ўчай стано́ўчаю |
стано́ўчым |
стано́ўчымі |
| М. |
стано́ўчым |
стано́ўчай |
стано́ўчым |
стано́ўчых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
стано́чак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
стано́чак |
стано́чкі |
| Р. |
стано́чка |
стано́чкаў |
| Д. |
стано́чку |
стано́чкам |
| В. |
стано́чак |
стано́чкі |
| Т. |
стано́чкам |
стано́чкамі |
| М. |
стано́чку |
стано́чках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012.
стано́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
стано́чнік |
стано́чнікі |
| Р. |
стано́чніка |
стано́чнікаў |
| Д. |
стано́чніку |
стано́чнікам |
| В. |
стано́чніка |
стано́чнікаў |
| Т. |
стано́чнікам |
стано́чнікамі |
| М. |
стано́чніку |
стано́чніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
стано́чніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
стано́чніца |
стано́чніцы |
| Р. |
стано́чніцы |
стано́чніц |
| Д. |
стано́чніцы |
стано́чніцам |
| В. |
стано́чніцу |
стано́чніц |
| Т. |
стано́чніцай стано́чніцаю |
стано́чніцамі |
| М. |
стано́чніцы |
стано́чніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
стано́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
стано́чны |
стано́чная |
стано́чнае |
стано́чныя |
| Р. |
стано́чнага |
стано́чнай стано́чнае |
стано́чнага |
стано́чных |
| Д. |
стано́чнаму |
стано́чнай |
стано́чнаму |
стано́чным |
| В. |
стано́чны (неадуш.) стано́чнага (адуш.) |
стано́чную |
стано́чнае |
стано́чныя (неадуш.) стано́чных (адуш.) |
| Т. |
стано́чным |
стано́чнай стано́чнаю |
стано́чным |
стано́чнымі |
| М. |
стано́чным |
стано́чнай |
стано́чным |
стано́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ста́нс
‘страфа’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ста́нс |
ста́нсы |
| Р. |
ста́нса |
ста́нсаў |
| Д. |
ста́нсу |
ста́нсам |
| В. |
ста́нс |
ста́нсы |
| Т. |
ста́нсам |
ста́нсамі |
| М. |
ста́нсе |
ста́нсах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ста́нсы
‘верш’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
ста́нсы |
| Р. |
ста́нсаў |
| Д. |
ста́нсам |
| В. |
ста́нсы |
| Т. |
ста́нсамі |
| М. |
ста́нсах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Стану́лева
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Стану́лева |
| Р. |
Стану́лева |
| Д. |
Стану́леву |
| В. |
Стану́лева |
| Т. |
Стану́левам |
| М. |
Стану́леве |
Стануле́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Стануле́ва |
| Р. |
Стануле́ва |
| Д. |
Стануле́ву |
| В. |
Стануле́ва |
| Т. |
Стануле́вам |
| М. |
Стануле́ве |
Станулі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Станулі́ |
| Р. |
Станулё́ў |
| Д. |
Стануля́м |
| В. |
Станулі́ |
| Т. |
Стануля́мі |
| М. |
Стануля́х |