Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

стано́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стано́ўчы стано́ўчая стано́ўчае стано́ўчыя
Р. стано́ўчага стано́ўчай
стано́ўчае
стано́ўчага стано́ўчых
Д. стано́ўчаму стано́ўчай стано́ўчаму стано́ўчым
В. стано́ўчы (неадуш.)
стано́ўчага (адуш.)
стано́ўчую стано́ўчае стано́ўчыя (неадуш.)
стано́ўчых (адуш.)
Т. стано́ўчым стано́ўчай
стано́ўчаю
стано́ўчым стано́ўчымі
М. стано́ўчым стано́ўчай стано́ўчым стано́ўчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

стано́чак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стано́чак стано́чкі
Р. стано́чка стано́чкаў
Д. стано́чку стано́чкам
В. стано́чак стано́чкі
Т. стано́чкам стано́чкамі
М. стано́чку стано́чках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

стано́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стано́чнік стано́чнікі
Р. стано́чніка стано́чнікаў
Д. стано́чніку стано́чнікам
В. стано́чніка стано́чнікаў
Т. стано́чнікам стано́чнікамі
М. стано́чніку стано́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

стано́чніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. стано́чніца стано́чніцы
Р. стано́чніцы стано́чніц
Д. стано́чніцы стано́чніцам
В. стано́чніцу стано́чніц
Т. стано́чніцай
стано́чніцаю
стано́чніцамі
М. стано́чніцы стано́чніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

стано́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стано́чны стано́чная стано́чнае стано́чныя
Р. стано́чнага стано́чнай
стано́чнае
стано́чнага стано́чных
Д. стано́чнаму стано́чнай стано́чнаму стано́чным
В. стано́чны (неадуш.)
стано́чнага (адуш.)
стано́чную стано́чнае стано́чныя (неадуш.)
стано́чных (адуш.)
Т. стано́чным стано́чнай
стано́чнаю
стано́чным стано́чнымі
М. стано́чным стано́чнай стано́чным стано́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ста́нс

‘страфа’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ста́нс ста́нсы
Р. ста́нса ста́нсаў
Д. ста́нсу ста́нсам
В. ста́нс ста́нсы
Т. ста́нсам ста́нсамі
М. ста́нсе ста́нсах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ста́нсы

‘верш’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. ста́нсы
Р. ста́нсаў
Д. ста́нсам
В. ста́нсы
Т. ста́нсамі
М. ста́нсах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Стану́лева

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Стану́лева
Р. Стану́лева
Д. Стану́леву
В. Стану́лева
Т. Стану́левам
М. Стану́леве

Стануле́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Стануле́ва
Р. Стануле́ва
Д. Стануле́ву
В. Стануле́ва
Т. Стануле́вам
М. Стануле́ве

Станулі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Станулі́
Р. Станулё́ў
Д. Стануля́м
В. Станулі́
Т. Стануля́мі
М. Стануля́х