лупані́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
лупані́на |
| Р. |
лупані́ны |
| Д. |
лупані́не |
| В. |
лупані́ну |
| Т. |
лупані́най лупані́наю |
| М. |
лупані́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
лу́панне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
лу́панне |
| Р. |
лу́пання |
| Д. |
лу́панню |
| В. |
лу́панне |
| Т. |
лу́паннем |
| М. |
лу́панні |
Крыніцы:
piskunou2012.
лупану́ць
‘ударыць каго-небудзь і па чым-небудзь; зрабіць што-небудзь з вялікай сілай (лупануў дождж, лупануць з вінтоўкі і пад.)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
лупану́ |
лупанё́м |
| 2-я ас. |
лупане́ш |
лупаняце́ |
| 3-я ас. |
лупане́ |
лупану́ць |
| Прошлы час |
| м. |
лупану́ў |
лупану́лі |
| ж. |
лупану́ла |
| н. |
лупану́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
лупані́ |
лупані́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
лупану́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
лупа́сіць
‘біць каго-небудзь; ісці (пра дождж і пад.)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
лупа́шу |
лупа́сім |
| 2-я ас. |
лупа́сіш |
лупа́сіце |
| 3-я ас. |
лупа́сіць |
лупа́сяць |
| Прошлы час |
| м. |
лупа́сіў |
лупа́сілі |
| ж. |
лупа́сіла |
| н. |
лупа́сіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
лупа́сь |
лупа́сьце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
лупа́сячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
лупа́сцік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лупа́сцік |
лупа́сцікі |
| Р. |
лупа́сціка |
лупа́сцікаў |
| Д. |
лупа́сціку |
лупа́сцікам |
| В. |
лупа́сціка |
лупа́сцікаў |
| Т. |
лупа́сцікам |
лупа́сцікамі |
| М. |
лупа́сціку |
лупа́сціках |
Крыніцы:
piskunou2012.
лупа́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
лупа́тасць |
| Р. |
лупа́тасці |
| Д. |
лупа́тасці |
| В. |
лупа́тасць |
| Т. |
лупа́тасцю |
| М. |
лупа́тасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
лупа́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
лупа́ты |
лупа́тая |
лупа́тае |
лупа́тыя |
| Р. |
лупа́тага |
лупа́тай лупа́тае |
лупа́тага |
лупа́тых |
| Д. |
лупа́таму |
лупа́тай |
лупа́таму |
лупа́тым |
| В. |
лупа́ты (неадуш.) лупа́тага (адуш.) |
лупа́тую |
лупа́тае |
лупа́тыя (неадуш.) лупа́тых (адуш.) |
| Т. |
лупа́тым |
лупа́тай лупа́таю |
лупа́тым |
лупа́тымі |
| М. |
лупа́тым |
лупа́тай |
лупа́тым |
лупа́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Лу́паўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Лу́паўшчына |
| Р. |
Лу́паўшчыны |
| Д. |
Лу́паўшчыне |
| В. |
Лу́паўшчыну |
| Т. |
Лу́паўшчынай Лу́паўшчынаю |
| М. |
Лу́паўшчыне |