беспяча́ць
‘забяспечваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
беспяча́ю |
беспяча́ем |
| 2-я ас. |
беспяча́еш |
беспяча́еце |
| 3-я ас. |
беспяча́е |
беспяча́юць |
| Прошлы час |
| м. |
беспяча́ў |
беспяча́лі |
| ж. |
беспяча́ла |
| н. |
беспяча́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
беспяча́й |
беспяча́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
беспяча́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
бессалявы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бессалявы́ |
бессалява́я |
бессаляво́е |
бессалявы́я |
| Р. |
бессаляво́га |
бессаляво́й бессаляво́е |
бессаляво́га |
бессалявы́х |
| Д. |
бессаляво́му |
бессаляво́й |
бессаляво́му |
бессалявы́м |
| В. |
бессалявы́ (неадуш.) бессаляво́га (адуш.) |
бессаляву́ю |
бессаляво́е |
бессалявы́я (неадуш.) бессалявы́х (адуш.) |
| Т. |
бессалявы́м |
бессаляво́й бессаляво́ю |
бессалявы́м |
бессалявы́мі |
| М. |
бессалявы́м |
бессаляво́й |
бессалявы́м |
бессалявы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
бе́ссань
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
бе́ссань |
| Р. |
бе́ссані |
| Д. |
бе́ссані |
| В. |
бе́ссань |
| Т. |
бе́ссанню |
| М. |
бе́ссані |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
бессарамя́жна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| бессарамя́жна |
бессарамя́жней |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
бессарамя́жнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
бессарамя́жнасць |
| Р. |
бессарамя́жнасці |
| Д. |
бессарамя́жнасці |
| В. |
бессарамя́жнасць |
| Т. |
бессарамя́жнасцю |
| М. |
бессарамя́жнасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
бессарамя́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бессарамя́жны |
бессарамя́жная |
бессарамя́жнае |
бессарамя́жныя |
| Р. |
бессарамя́жнага |
бессарамя́жнай бессарамя́жнае |
бессарамя́жнага |
бессарамя́жных |
| Д. |
бессарамя́жнаму |
бессарамя́жнай |
бессарамя́жнаму |
бессарамя́жным |
| В. |
бессарамя́жны (неадуш.) бессарамя́жнага (адуш.) |
бессарамя́жную |
бессарамя́жнае |
бессарамя́жныя (неадуш.) бессарамя́жных (адуш.) |
| Т. |
бессарамя́жным |
бессарамя́жнай бессарамя́жнаю |
бессарамя́жным |
бессарамя́жнымі |
| М. |
бессарамя́жным |
бессарамя́жнай |
бессарамя́жным |
бессарамя́жных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
бессардэ́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| бессардэ́чна |
бессардэ́чней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
бессардэ́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
бессардэ́чнасць |
| Р. |
бессардэ́чнасці |
| Д. |
бессардэ́чнасці |
| В. |
бессардэ́чнасць |
| Т. |
бессардэ́чнасцю |
| М. |
бессардэ́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бессардэ́чны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бессардэ́чны |
бессардэ́чная |
бессардэ́чнае |
бессардэ́чныя |
| Р. |
бессардэ́чнага |
бессардэ́чнай бессардэ́чнае |
бессардэ́чнага |
бессардэ́чных |
| Д. |
бессардэ́чнаму |
бессардэ́чнай |
бессардэ́чнаму |
бессардэ́чным |
| В. |
бессардэ́чны (неадуш.) бессардэ́чнага (адуш.) |
бессардэ́чную |
бессардэ́чнае |
бессардэ́чныя (неадуш.) бессардэ́чных (адуш.) |
| Т. |
бессардэ́чным |
бессардэ́чнай бессардэ́чнаю |
бессардэ́чным |
бессардэ́чнымі |
| М. |
бессардэ́чным |
бессардэ́чнай |
бессардэ́чным |
бессардэ́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бессаро́млівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
бессаро́млівасць |
| Р. |
бессаро́млівасці |
| Д. |
бессаро́млівасці |
| В. |
бессаро́млівасць |
| Т. |
бессаро́млівасцю |
| М. |
бессаро́млівасці |
Крыніцы:
piskunou2012.