беспрынцыпо́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| беспрынцыпо́ва |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009.
беспрынцыпо́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
беспрынцыпо́васць |
| Р. |
беспрынцыпо́васці |
| Д. |
беспрынцыпо́васці |
| В. |
беспрынцыпо́васць |
| Т. |
беспрынцыпо́васцю |
| М. |
беспрынцыпо́васці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
беспрынцыпо́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
беспрынцыпо́вы |
беспрынцыпо́вая |
беспрынцыпо́вае |
беспрынцыпо́выя |
| Р. |
беспрынцыпо́вага |
беспрынцыпо́вай беспрынцыпо́вае |
беспрынцыпо́вага |
беспрынцыпо́вых |
| Д. |
беспрынцыпо́ваму |
беспрынцыпо́вай |
беспрынцыпо́ваму |
беспрынцыпо́вым |
| В. |
беспрынцыпо́вы (неадуш.) беспрынцыпо́вага (адуш.) |
беспрынцыпо́вую |
беспрынцыпо́вае |
беспрынцыпо́выя (неадуш.) беспрынцыпо́вых (адуш.) |
| Т. |
беспрынцыпо́вым |
беспрынцыпо́вай беспрынцыпо́ваю |
беспрынцыпо́вым |
беспрынцыпо́вымі |
| М. |
беспрынцыпо́вым |
беспрынцыпо́вай |
беспрынцыпо́вым |
беспрынцыпо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
беспрыпы́начны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
беспрыпы́начны |
беспрыпы́начная |
беспрыпы́начнае |
беспрыпы́начныя |
| Р. |
беспрыпы́начнага |
беспрыпы́начнай беспрыпы́начнае |
беспрыпы́начнага |
беспрыпы́начных |
| Д. |
беспрыпы́начнаму |
беспрыпы́начнай |
беспрыпы́начнаму |
беспрыпы́начным |
| В. |
беспрыпы́начны (неадуш.) беспрыпы́начнага (адуш.) |
беспрыпы́начную |
беспрыпы́начнае |
беспрыпы́начныя (неадуш.) беспрыпы́начных (адуш.) |
| Т. |
беспрыпы́начным |
беспрыпы́начнай беспрыпы́начнаю |
беспрыпы́начным |
беспрыпы́начнымі |
| М. |
беспрыпы́начным |
беспрыпы́начнай |
беспрыпы́начным |
беспрыпы́начных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
беспрыста́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
беспрыста́вачны |
беспрыста́вачная |
беспрыста́вачнае |
беспрыста́вачныя |
| Р. |
беспрыста́вачнага |
беспрыста́вачнай беспрыста́вачнае |
беспрыста́вачнага |
беспрыста́вачных |
| Д. |
беспрыста́вачнаму |
беспрыста́вачнай |
беспрыста́вачнаму |
беспрыста́вачным |
| В. |
беспрыста́вачны (неадуш.) беспрыста́вачнага (адуш.) |
беспрыста́вачную |
беспрыста́вачнае |
беспрыста́вачныя (неадуш.) беспрыста́вачных (адуш.) |
| Т. |
беспрыста́вачным |
беспрыста́вачнай беспрыста́вачнаю |
беспрыста́вачным |
беспрыста́вачнымі |
| М. |
беспрыста́вачным |
беспрыста́вачнай |
беспрыста́вачным |
беспрыста́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
беспрыто́мна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| беспрыто́мна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
беспрыто́мнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
беспрыто́мнасць |
| Р. |
беспрыто́мнасці |
| Д. |
беспрыто́мнасці |
| В. |
беспрыто́мнасць |
| Т. |
беспрыто́мнасцю |
| М. |
беспрыто́мнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
беспрыто́мны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
беспрыто́мны |
беспрыто́мная |
беспрыто́мнае |
беспрыто́мныя |
| Р. |
беспрыто́мнага |
беспрыто́мнай беспрыто́мнае |
беспрыто́мнага |
беспрыто́мных |
| Д. |
беспрыто́мнаму |
беспрыто́мнай |
беспрыто́мнаму |
беспрыто́мным |
| В. |
беспрыто́мны (неадуш.) беспрыто́мнага (адуш.) |
беспрыто́мную |
беспрыто́мнае |
беспрыто́мныя (неадуш.) беспрыто́мных (адуш.) |
| Т. |
беспрыто́мным |
беспрыто́мнай беспрыто́мнаю |
беспрыто́мным |
беспрыто́мнымі |
| М. |
беспрыто́мным |
беспрыто́мнай |
беспрыто́мным |
беспрыто́мных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.