стру́жачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
стру́жачны |
стру́жачная |
стру́жачнае |
стру́жачныя |
Р. |
стру́жачнага |
стру́жачнай стру́жачнае |
стру́жачнага |
стру́жачных |
Д. |
стру́жачнаму |
стру́жачнай |
стру́жачнаму |
стру́жачным |
В. |
стру́жачны (неадуш.) стру́жачнага (адуш.) |
стру́жачную |
стру́жачнае |
стру́жачныя (неадуш.) стру́жачных (адуш.) |
Т. |
стру́жачным |
стру́жачнай стру́жачнаю |
стру́жачным |
стру́жачнымі |
М. |
стру́жачным |
стру́жачнай |
стру́жачным |
стру́жачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
стру́жка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
стру́жка |
стру́жкі |
Р. |
стру́жкі |
стру́жак |
Д. |
стру́жцы |
стру́жкам |
В. |
стру́жку |
стру́жкі |
Т. |
стру́жкай стру́жкаю |
стру́жкамі |
М. |
стру́жцы |
стру́жках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
стру́жкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
стру́жкавы |
стру́жкавая |
стру́жкавае |
стру́жкавыя |
Р. |
стру́жкавага |
стру́жкавай стру́жкавае |
стру́жкавага |
стру́жкавых |
Д. |
стру́жкаваму |
стру́жкавай |
стру́жкаваму |
стру́жкавым |
В. |
стру́жкавы (неадуш.) стру́жкавага (адуш.) |
стру́жкавую |
стру́жкавае |
стру́жкавыя (неадуш.) стру́жкавых (адуш.) |
Т. |
стру́жкавым |
стру́жкавай стру́жкаваю |
стру́жкавым |
стру́жкавымі |
М. |
стру́жкавым |
стру́жкавай |
стру́жкавым |
стру́жкавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
стружкавыдале́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
стружкавыдале́нне |
Р. |
стружкавыдале́ння |
Д. |
стружкавыдале́нню |
В. |
стружкавыдале́нне |
Т. |
стружкавыдале́ннем |
М. |
стружкавыдале́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
стружкало́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
стружкало́м |
Р. |
стружкало́му |
Д. |
стружкало́му |
В. |
стружкало́м |
Т. |
стружкало́мам |
М. |
стружкало́ме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
стружэ́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
стружэ́льнік |
стружэ́льнікі |
Р. |
стружэ́льніка |
стружэ́льнікаў |
Д. |
стружэ́льніку |
стружэ́льнікам |
В. |
стружэ́льніка |
стружэ́льнікаў |
Т. |
стружэ́льнікам |
стружэ́льнікамі |
М. |
стружэ́льніку |
стружэ́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
стру́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
стру́к |
струкі́ |
Р. |
струка́ |
струко́ў |
Д. |
струку́ |
струка́м |
В. |
стру́к |
струкі́ |
Т. |
струко́м |
струка́мі |
М. |
струку́ |
струка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
струкава́та
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
струкава́та |
- |
- |