Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
авлорухыэ

Стано́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Стано́к
Р. Станка́
Д. Станку́
В. Стано́к
Т. Станко́м
М. Станку́

стано́к-аўтама́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стано́к-аўтама́т станкі́-аўтама́ты
Р. станка́-аўтама́та станко́ў-аўтама́таў
Д. станку́-аўтама́ту станка́м-аўтама́там
В. стано́к-аўтама́т станкі́-аўтама́ты
Т. станко́м-аўтама́там станка́мі-аўтама́тамі
М. станку́-аўтама́це станка́х-аўтама́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Стано́к-Вадзі́ца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Стано́к-Вадзі́ца
Р. Стано́к-Вадзі́цы
Д. Стано́к-Вадзі́цы
В. Стано́к-Вадзі́цу
Т. Стано́к-Вадзі́цай
Стано́к-Вадзі́цаю
М. Стано́к-Вадзі́цы

стано́ўка

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
стано́ўка - -

Крыніцы: piskunou2012.

стано́ўкасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. стано́ўкасць
Р. стано́ўкасці
Д. стано́ўкасці
В. стано́ўкасць
Т. стано́ўкасцю
М. стано́ўкасці

Крыніцы: piskunou2012.

стано́ўкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стано́ўкі стано́ўкая стано́ўкае стано́ўкія
Р. стано́ўкага стано́ўкай
стано́ўкае		 стано́ўкага стано́ўкіх
Д. стано́ўкаму стано́ўкай стано́ўкаму стано́ўкім
В. стано́ўкі (неадуш.)
стано́ўкага (адуш.)		 стано́ўкую стано́ўкае стано́ўкія (неадуш.)
стано́ўкіх (адуш.)
Т. стано́ўкім стано́ўкай
стано́ўкаю		 стано́ўкім стано́ўкімі
М. стано́ўкім стано́ўкай стано́ўкім стано́ўкіх

Крыніцы: piskunou2012.

стано́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стано́ўны стано́ўная стано́ўнае стано́ўныя
Р. стано́ўнага стано́ўнай
стано́ўнае		 стано́ўнага стано́ўных
Д. стано́ўнаму стано́ўнай стано́ўнаму стано́ўным
В. стано́ўны (неадуш.)
стано́ўнага (адуш.)		 стано́ўную стано́ўнае стано́ўныя (неадуш.)
стано́ўных (адуш.)
Т. стано́ўным стано́ўнай
стано́ўнаю		 стано́ўным стано́ўнымі
М. стано́ўным стано́ўнай стано́ўным стано́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

стано́ўча

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
стано́ўча - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

стано́ўчасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. стано́ўчасць
Р. стано́ўчасці
Д. стано́ўчасці
В. стано́ўчасць
Т. стано́ўчасцю
М. стано́ўчасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

стано́ўчы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стано́ўчы стано́ўчая стано́ўчае стано́ўчыя
Р. стано́ўчага стано́ўчай
стано́ўчае		 стано́ўчага стано́ўчых
Д. стано́ўчаму стано́ўчай стано́ўчаму стано́ўчым
В. стано́ўчы (неадуш.)
стано́ўчага (адуш.)		 стано́ўчую стано́ўчае стано́ўчыя (неадуш.)
стано́ўчых (адуш.)
Т. стано́ўчым стано́ўчай
стано́ўчаю		 стано́ўчым стано́ўчымі
М. стано́ўчым стано́ўчай стано́ўчым стано́ўчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.