мануа́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мануа́льшчык |
мануа́льшчыкі |
Р. |
мануа́льшчыка |
мануа́льшчыкаў |
Д. |
мануа́льшчыку |
мануа́льшчыкам |
В. |
мануа́льшчыка |
мануа́льшчыкаў |
Т. |
мануа́льшчыкам |
мануа́льшчыкамі |
М. |
мануа́льшчыку |
мануа́льшчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
ману́л
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ману́л |
ману́лы |
Р. |
ману́ла |
ману́лаў |
Д. |
ману́лу |
ману́лам |
В. |
ману́ла |
ману́лаў |
Т. |
ману́лам |
ману́ламі |
М. |
ману́ле |
ману́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Ману́лкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ману́лкі |
Р. |
Ману́лак Ману́лкаў |
Д. |
Ману́лкам |
В. |
Ману́лкі |
Т. |
Ману́лкамі |
М. |
Ману́лках |
мануме́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мануме́нт |
мануме́нты |
Р. |
мануме́нта |
мануме́нтаў |
Д. |
мануме́нту |
мануме́нтам |
В. |
мануме́нт |
мануме́нты |
Т. |
мануме́нтам |
мануме́нтамі |
М. |
мануме́нце |
мануме́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
манументалізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
манументалізава́ны |
манументалізава́ная |
манументалізава́нае |
манументалізава́ныя |
Р. |
манументалізава́нага |
манументалізава́най манументалізава́нае |
манументалізава́нага |
манументалізава́ных |
Д. |
манументалізава́наму |
манументалізава́най |
манументалізава́наму |
манументалізава́ным |
В. |
манументалізава́ны (неадуш.) манументалізава́нага (адуш.) |
манументалізава́ную |
манументалізава́нае |
манументалізава́ныя (неадуш.) манументалізава́ных (адуш.) |
Т. |
манументалізава́ным |
манументалізава́най манументалізава́наю |
манументалізава́ным |
манументалізава́нымі |
М. |
манументалізава́ным |
манументалізава́най |
манументалізава́ным |
манументалізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
манументалізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
манументалізава́ны |
манументалізава́ная |
манументалізава́нае |
манументалізава́ныя |
Р. |
манументалізава́нага |
манументалізава́най манументалізава́нае |
манументалізава́нага |
манументалізава́ных |
Д. |
манументалізава́наму |
манументалізава́най |
манументалізава́наму |
манументалізава́ным |
В. |
манументалізава́ны (неадуш.) манументалізава́нага (адуш.) |
манументалізава́ную |
манументалізава́нае |
манументалізава́ныя (неадуш.) манументалізава́ных (адуш.) |
Т. |
манументалізава́ным |
манументалізава́най манументалізава́наю |
манументалізава́ным |
манументалізава́нымі |
М. |
манументалізава́ным |
манументалізава́най |
манументалізава́ным |
манументалізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
манументаліза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
манументаліза́цыя |
Р. |
манументаліза́цыі |
Д. |
манументаліза́цыі |
В. |
манументаліза́цыю |
Т. |
манументаліза́цыяй манументаліза́цыяю |
М. |
манументаліза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
манументалі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
манументалі́зм |
Р. |
манументалі́зму |
Д. |
манументалі́зму |
В. |
манументалі́зм |
Т. |
манументалі́змам |
М. |
манументалі́зме |
Крыніцы:
piskunou2012.
манументалі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
манументалі́ст |
манументалі́сты |
Р. |
манументалі́ста |
манументалі́стаў |
Д. |
манументалі́сту |
манументалі́стам |
В. |
манументалі́ста |
манументалі́стаў |
Т. |
манументалі́стам |
манументалі́стамі |
М. |
манументалі́сце |
манументалі́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.