наменкла́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
наменкла́тар |
наменкла́тары |
| Р. |
наменкла́тара |
наменкла́тараў |
| Д. |
наменкла́тару |
наменкла́тарам |
| В. |
наменкла́тара |
наменкла́тараў |
| Т. |
наменкла́тарам |
наменкла́тарамі |
| М. |
наменкла́тару |
наменкла́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
наменклату́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
наменклату́ра |
| Р. |
наменклату́ры |
| Д. |
наменклату́ры |
| В. |
наменклату́ру |
| Т. |
наменклату́рай наменклату́раю |
| М. |
наменклату́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наменклату́рна-адрасава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наменклату́рна-адрасава́льны |
наменклату́рна-адрасава́льная |
наменклату́рна-адрасава́льнае |
наменклату́рна-адрасава́льныя |
| Р. |
наменклату́рна-адрасава́льнага |
наменклату́рна-адрасава́льнай наменклату́рна-адрасава́льнае |
наменклату́рна-адрасава́льнага |
наменклату́рна-адрасава́льных |
| Д. |
наменклату́рна-адрасава́льнаму |
наменклату́рна-адрасава́льнай |
наменклату́рна-адрасава́льнаму |
наменклату́рна-адрасава́льным |
| В. |
наменклату́рна-адрасава́льны (неадуш.) наменклату́рна-адрасава́льнага (адуш.) |
наменклату́рна-адрасава́льную |
наменклату́рна-адрасава́льнае |
наменклату́рна-адрасава́льныя (неадуш.) наменклату́рна-адрасава́льных (адуш.) |
| Т. |
наменклату́рна-адрасава́льным |
наменклату́рна-адрасава́льнай наменклату́рна-адрасава́льнаю |
наменклату́рна-адрасава́льным |
наменклату́рна-адрасава́льнымі |
| М. |
наменклату́рна-адрасава́льным |
наменклату́рна-адрасава́льнай |
наменклату́рна-адрасава́льным |
наменклату́рна-адрасава́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
наменклату́рна-бюракраты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наменклату́рна-бюракраты́чны |
наменклату́рна-бюракраты́чная |
наменклату́рна-бюракраты́чнае |
наменклату́рна-бюракраты́чныя |
| Р. |
наменклату́рна-бюракраты́чнага |
наменклату́рна-бюракраты́чнай наменклату́рна-бюракраты́чнае |
наменклату́рна-бюракраты́чнага |
наменклату́рна-бюракраты́чных |
| Д. |
наменклату́рна-бюракраты́чнаму |
наменклату́рна-бюракраты́чнай |
наменклату́рна-бюракраты́чнаму |
наменклату́рна-бюракраты́чным |
| В. |
наменклату́рна-бюракраты́чны (неадуш.) наменклату́рна-бюракраты́чнага (адуш.) |
наменклату́рна-бюракраты́чную |
наменклату́рна-бюракраты́чнае |
наменклату́рна-бюракраты́чныя (неадуш.) наменклату́рна-бюракраты́чных (адуш.) |
| Т. |
наменклату́рна-бюракраты́чным |
наменклату́рна-бюракраты́чнай наменклату́рна-бюракраты́чнаю |
наменклату́рна-бюракраты́чным |
наменклату́рна-бюракраты́чнымі |
| М. |
наменклату́рна-бюракраты́чным |
наменклату́рна-бюракраты́чнай |
наменклату́рна-бюракраты́чным |
наменклату́рна-бюракраты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
наменклату́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наменклату́рны |
наменклату́рная |
наменклату́рнае |
наменклату́рныя |
| Р. |
наменклату́рнага |
наменклату́рнай наменклату́рнае |
наменклату́рнага |
наменклату́рных |
| Д. |
наменклату́рнаму |
наменклату́рнай |
наменклату́рнаму |
наменклату́рным |
| В. |
наменклату́рны (неадуш.) наменклату́рнага (адуш.) |
наменклату́рную |
наменклату́рнае |
наменклату́рныя (неадуш.) наменклату́рных (адуш.) |
| Т. |
наменклату́рным |
наменклату́рнай наменклату́рнаю |
наменклату́рным |
наменклату́рнымі |
| М. |
наменклату́рным |
наменклату́рнай |
наменклату́рным |
наменклату́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наменклату́ршчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
наменклату́ршчык |
наменклату́ршчыкі |
| Р. |
наменклату́ршчыка |
наменклату́ршчыкаў |
| Д. |
наменклату́ршчыку |
наменклату́ршчыкам |
| В. |
наменклату́ршчыка |
наменклату́ршчыкаў |
| Т. |
наменклату́ршчыкам |
наменклату́ршчыкамі |
| М. |
наменклату́ршчыку |
наменклату́ршчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
наменклатурыза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
наменклатурыза́цыя |
| Р. |
наменклатурыза́цыі |
| Д. |
наменклатурыза́цыі |
| В. |
наменклатурыза́цыю |
| Т. |
наменклатурыза́цыяй наменклатурыза́цыяю |
| М. |
наменклатурыза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
наме́нчаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наме́нчаны |
наме́нчаная |
наме́нчанае |
наме́нчаныя |
| Р. |
наме́нчанага |
наме́нчанай наме́нчанае |
наме́нчанага |
наме́нчаных |
| Д. |
наме́нчанаму |
наме́нчанай |
наме́нчанаму |
наме́нчаным |
| В. |
наме́нчаны (неадуш.) наме́нчанага (адуш.) |
наме́нчаную |
наме́нчанае |
наме́нчаныя (неадуш.) наме́нчаных (адуш.) |
| Т. |
наме́нчаным |
наме́нчанай наме́нчанаю |
наме́нчаным |
наме́нчанымі |
| М. |
наме́нчаным |
наме́нчанай |
наме́нчаным |
наме́нчаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
наме́нчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наме́нчаны |
наме́нчаная |
наме́нчанае |
наме́нчаныя |
| Р. |
наме́нчанага |
наме́нчанай наме́нчанае |
наме́нчанага |
наме́нчаных |
| Д. |
наме́нчанаму |
наме́нчанай |
наме́нчанаму |
наме́нчаным |
| В. |
наме́нчаны (неадуш.) наме́нчанага (адуш.) |
наме́нчаную |
наме́нчанае |
наме́нчаныя (неадуш.) наме́нчаных (адуш.) |
| Т. |
наме́нчаным |
наме́нчанай наме́нчанаю |
наме́нчаным |
наме́нчанымі |
| М. |
наме́нчаным |
наме́нчанай |
наме́нчаным |
наме́нчаных |
Кароткая форма: наме́нчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
наме́ньвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
наме́ньваецца |
наме́ньваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
наме́ньваўся |
наме́ньваліся |
| ж. |
наме́ньвалася |
| н. |
наме́ньвалася |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.