прыўдзе́ржыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыўдзе́ржуся |
прыўдзе́ржымся |
| 2-я ас. |
прыўдзе́ржышся |
прыўдзе́ржыцеся |
| 3-я ас. |
прыўдзе́ржыцца |
прыўдзе́ржацца |
| Прошлы час |
| м. |
прыўдзе́ржыўся |
прыўдзе́ржыліся |
| ж. |
прыўдзе́ржылася |
| н. |
прыўдзе́ржылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыўдзе́ржся |
прыўдзе́ржцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыўдзе́ржыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыўдзяля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыўдзяля́ю |
прыўдзяля́ем |
| 2-я ас. |
прыўдзяля́еш |
прыўдзяля́еце |
| 3-я ас. |
прыўдзяля́е |
прыўдзяля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прыўдзяля́ў |
прыўдзяля́лі |
| ж. |
прыўдзяля́ла |
| н. |
прыўдзяля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыўдзяля́й |
прыўдзяля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыўдзяля́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыўздзё́рты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыўздзё́рты |
прыўздзё́ртая |
прыўздзё́ртае |
прыўздзё́ртыя |
| Р. |
прыўздзё́ртага |
прыўздзё́ртай прыўздзё́ртае |
прыўздзё́ртага |
прыўздзё́ртых |
| Д. |
прыўздзё́ртаму |
прыўздзё́ртай |
прыўздзё́ртаму |
прыўздзё́ртым |
| В. |
прыўздзё́рты (неадуш.) прыўздзё́ртага (адуш.) |
прыўздзё́ртую |
прыўздзё́ртае |
прыўздзё́ртыя (неадуш.) прыўздзё́ртых (адуш.) |
| Т. |
прыўздзё́ртым |
прыўздзё́ртай прыўздзё́ртаю |
прыўздзё́ртым |
прыўздзё́ртымі |
| М. |
прыўздзё́ртым |
прыўздзё́ртай |
прыўздзё́ртым |
прыўздзё́ртых |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыўздыма́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыўздыма́нне |
| Р. |
прыўздыма́ння |
| Д. |
прыўздыма́нню |
| В. |
прыўздыма́нне |
| Т. |
прыўздыма́ннем |
| М. |
прыўздыма́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
прыўздыма́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыўздыма́юся |
прыўздыма́емся |
| 2-я ас. |
прыўздыма́ешся |
прыўздыма́ецеся |
| 3-я ас. |
прыўздыма́ецца |
прыўздыма́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыўздыма́ўся |
прыўздыма́ліся |
| ж. |
прыўздыма́лася |
| н. |
прыўздыма́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыўздыма́йся |
прыўздыма́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыўздыма́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыўздыма́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыўздыма́ю |
прыўздыма́ем |
| 2-я ас. |
прыўздыма́еш |
прыўздыма́еце |
| 3-я ас. |
прыўздыма́е |
прыўздыма́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прыўздыма́ў |
прыўздыма́лі |
| ж. |
прыўздыма́ла |
| н. |
прыўздыма́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыўздыма́й |
прыўздыма́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыўздыма́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыўзніма́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыўзніма́нне |
| Р. |
прыўзніма́ння |
| Д. |
прыўзніма́нню |
| В. |
прыўзніма́нне |
| Т. |
прыўзніма́ннем |
| М. |
прыўзніма́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.