абстру́гваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абстру́гваю |
абстру́гваем |
| 2-я ас. |
абстру́гваеш |
абстру́гваеце |
| 3-я ас. |
абстру́гвае |
абстру́гваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абстру́гваў |
абстру́гвалі |
| ж. |
абстру́гвала |
| н. |
абстру́гвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абстру́гвай |
абстру́гвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абстру́гваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абструкцы́йна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| абструкцы́йна |
- |
- |
абструкцы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абструкцы́йны |
абструкцы́йная |
абструкцы́йнае |
абструкцы́йныя |
| Р. |
абструкцы́йнага |
абструкцы́йнай абструкцы́йнае |
абструкцы́йнага |
абструкцы́йных |
| Д. |
абструкцы́йнаму |
абструкцы́йнай |
абструкцы́йнаму |
абструкцы́йным |
| В. |
абструкцы́йны (неадуш.) абструкцы́йнага (адуш.) |
абструкцы́йную |
абструкцы́йнае |
абструкцы́йныя (неадуш.) абструкцы́йных (адуш.) |
| Т. |
абструкцы́йным |
абструкцы́йнай абструкцы́йнаю |
абструкцы́йным |
абструкцы́йнымі |
| М. |
абструкцы́йным |
абструкцы́йнай |
абструкцы́йным |
абструкцы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абстру́кцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абстру́кцыя |
абстру́кцыі |
| Р. |
абстру́кцыі |
абстру́кцый |
| Д. |
абстру́кцыі |
абстру́кцыям |
| В. |
абстру́кцыю |
абстру́кцыі |
| Т. |
абстру́кцыяй абстру́кцыяю |
абстру́кцыямі |
| М. |
абстру́кцыі |
абстру́кцыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абструкцыяні́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абструкцыяні́зм |
| Р. |
абструкцыяні́зму |
| Д. |
абструкцыяні́зму |
| В. |
абструкцыяні́зм |
| Т. |
абструкцыяні́змам |
| М. |
абструкцыяні́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абструкцыяні́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абструкцыяні́ст |
абструкцыяні́сты |
| Р. |
абструкцыяні́ста |
абструкцыяні́стаў |
| Д. |
абструкцыяні́сту |
абструкцыяні́стам |
| В. |
абструкцыяні́ста |
абструкцыяні́стаў |
| Т. |
абструкцыяні́стам |
абструкцыяні́стамі |
| М. |
абструкцыяні́сце |
абструкцыяні́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абструкцыяні́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абструкцыяні́стка |
абструкцыяні́сткі |
| Р. |
абструкцыяні́сткі |
абструкцыяні́стак |
| Д. |
абструкцыяні́стцы |
абструкцыяні́сткам |
| В. |
абструкцыяні́стку |
абструкцыяні́стак |
| Т. |
абструкцыяні́сткай абструкцыяні́сткаю |
абструкцыяні́сткамі |
| М. |
абструкцыяні́стцы |
абструкцыяні́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
абструкцыяні́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абструкцыяні́сцкі |
абструкцыяні́сцкая |
абструкцыяні́сцкае |
абструкцыяні́сцкія |
| Р. |
абструкцыяні́сцкага |
абструкцыяні́сцкай абструкцыяні́сцкае |
абструкцыяні́сцкага |
абструкцыяні́сцкіх |
| Д. |
абструкцыяні́сцкаму |
абструкцыяні́сцкай |
абструкцыяні́сцкаму |
абструкцыяні́сцкім |
| В. |
абструкцыяні́сцкі (неадуш.) абструкцыяні́сцкага (адуш.) |
абструкцыяні́сцкую |
абструкцыяні́сцкае |
абструкцыяні́сцкія (неадуш.) абструкцыяні́сцкіх (адуш.) |
| Т. |
абструкцыяні́сцкім |
абструкцыяні́сцкай абструкцыяні́сцкаю |
абструкцыяні́сцкім |
абструкцыяні́сцкімі |
| М. |
абструкцыяні́сцкім |
абструкцыяні́сцкай |
абструкцыяні́сцкім |
абструкцыяні́сцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
абстрыга́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абстрыга́нне |
| Р. |
абстрыга́ння |
| Д. |
абстрыга́нню |
| В. |
абстрыга́нне |
| Т. |
абстрыга́ннем |
| М. |
абстрыга́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абстрыга́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абстрыга́юся |
абстрыга́емся |
| 2-я ас. |
абстрыга́ешся |
абстрыга́ецеся |
| 3-я ас. |
абстрыга́ецца |
абстрыга́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
абстрыга́ўся |
абстрыга́ліся |
| ж. |
абстрыга́лася |
| н. |
абстрыга́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абстрыга́йся |
абстрыга́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абстрыга́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.