Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

хамі́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, tsbm1984.

хамі́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

хамі́цкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	хамі́цкі	хамі́цкая	хамі́цкае	хамі́цкія
Р.	хамі́цкага	хамі́цкай хамі́цкае	хамі́цкага	хамі́цкіх
Д.	хамі́цкаму	хамі́цкай	хамі́цкаму	хамі́цкім
В.	хамі́цкі (неадуш.) хамі́цкага (адуш.)	хамі́цкую	хамі́цкае	хамі́цкія (неадуш.) хамі́цкіх (адуш.)
Т.	хамі́цкім	хамі́цкай хамі́цкаю	хамі́цкім	хамі́цкімі
М.	хамі́цкім	хамі́цкай	хамі́цкім	хамі́цкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

хамі́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Хамі́чава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Хамічкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Хамі́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Хамічы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Хамі́чыцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Хамі́шчава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Verbum