Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвдеёжзілмноруыэюя-
аоуыэ

граназа́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. граназа́н
Р. граназа́ну
Д. граназа́ну
В. граназа́н
Т. граназа́нам
М. граназа́не

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

грана́т

‘каштоўны камень’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. грана́т
Р. грана́ту
Д. грана́ту
В. грана́т
Т. грана́там
М. грана́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

грана́т

‘фруктовае дрэва і плод’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. грана́т грана́ты
Р. грана́та грана́таў
Д. грана́ту грана́там
В. грана́т грана́ты
Т. грана́там грана́тамі
М. грана́це грана́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

грана́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. грана́та грана́ты
Р. грана́ты грана́т
Д. грана́це грана́там
В. грана́ту грана́ты
Т. грана́тай
грана́таю		 грана́тамі
М. грана́це грана́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

грана́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грана́тавы грана́тавая грана́тавае грана́тавыя
Р. грана́тавага грана́тавай
грана́тавае		 грана́тавага грана́тавых
Д. грана́таваму грана́тавай грана́таваму грана́тавым
В. грана́тавы (неадуш.)
грана́тавага (адуш.)		 грана́тавую грана́тавае грана́тавыя (неадуш.)
грана́тавых (адуш.)
Т. грана́тавым грана́тавай
грана́таваю		 грана́тавым грана́тавымі
М. грана́тавым грана́тавай грана́тавым грана́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

грана́тавыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. грана́тавыя
Р. грана́тавых
Д. грана́тавым
В. грана́тавыя
Т. грана́тавымі
М. грана́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

гранатакіда́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. гранатакіда́нне
Р. гранатакіда́ння
Д. гранатакіда́нню
В. гранатакіда́нне
Т. гранатакіда́ннем
М. гранатакіда́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

гранатамё́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гранатамё́т гранатамё́ты
Р. гранатамё́та гранатамё́таў
Д. гранатамё́ту гранатамё́там
В. гранатамё́т гранатамё́ты
Т. гранатамё́там гранатамё́тамі
М. гранатамё́це гранатамё́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гранатамё́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гранатамё́тны гранатамё́тная гранатамё́тнае гранатамё́тныя
Р. гранатамё́тнага гранатамё́тнай
гранатамё́тнае		 гранатамё́тнага гранатамё́тных
Д. гранатамё́тнаму гранатамё́тнай гранатамё́тнаму гранатамё́тным
В. гранатамё́тны (неадуш.)
гранатамё́тнага (адуш.)		 гранатамё́тную гранатамё́тнае гранатамё́тныя (неадуш.)
гранатамё́тных (адуш.)
Т. гранатамё́тным гранатамё́тнай
гранатамё́тнаю		 гранатамё́тным гранатамё́тнымі
М. гранатамё́тным гранатамё́тнай гранатамё́тным гранатамё́тных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

гранатамё́тчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гранатамё́тчык гранатамё́тчыкі
Р. гранатамё́тчыка гранатамё́тчыкаў
Д. гранатамё́тчыку гранатамё́тчыкам
В. гранатамё́тчыка гранатамё́тчыкаў
Т. гранатамё́тчыкам гранатамё́тчыкамі
М. гранатамё́тчыку гранатамё́тчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.