ільме́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ільме́нскі |
ільме́нская |
ільме́нскае |
ільме́нскія |
Р. |
ільме́нскага |
ільме́нскай ільме́нскае |
ільме́нскага |
ільме́нскіх |
Д. |
ільме́нскаму |
ільме́нскай |
ільме́нскаму |
ільме́нскім |
В. |
ільме́нскі (неадуш.) ільме́нскага (адуш.) |
ільме́нскую |
ільме́нскае |
ільме́нскія (неадуш.) ільме́нскіх (адуш.) |
Т. |
ільме́нскім |
ільме́нскай ільме́нскаю |
ільме́нскім |
ільме́нскімі |
М. |
ільме́нскім |
ільме́нскай |
ільме́нскім |
ільме́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
ільме́нь
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ільме́нь |
ільмяні́ |
Р. |
ільмяня́ |
ільмянёў |
Д. |
ільмяню́ |
ільмяня́м |
В. |
ільме́нь |
ільмяні́ |
Т. |
ільмянём |
ільмяня́мі |
М. |
ільмяні́ |
ільмяня́х |
Крыніцы:
sbm2012,
tsbm1984.
Ільме́нь
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ільме́нь |
Р. |
Ільме́ня |
Д. |
Ільме́ню |
В. |
Ільме́нь |
Т. |
Ільме́нем |
М. |
Ільме́ні |
Ільмо́вікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ільмо́вікі |
Р. |
Ільмо́вікаў |
Д. |
Ільмо́вікам |
В. |
Ільмо́вікі |
Т. |
Ільмо́вікамі |
М. |
Ільмо́віках |
ільмо́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ільмо́вы |
ільмо́вая |
ільмо́вае |
ільмо́выя |
Р. |
ільмо́вага |
ільмо́вай ільмо́вае |
ільмо́вага |
ільмо́вых |
Д. |
ільмо́ваму |
ільмо́вай |
ільмо́ваму |
ільмо́вым |
В. |
ільмо́вы (неадуш.) ільмо́вага (адуш.) |
ільмо́вую |
ільмо́вае |
ільмо́выя (неадуш.) ільмо́вых (адуш.) |
Т. |
ільмо́вым |
ільмо́вай ільмо́ваю |
ільмо́вым |
ільмо́вымі |
М. |
ільмо́вым |
ільмо́вай |
ільмо́вым |
ільмо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ільмо́выя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
- |
Н. |
ільмо́выя |
Р. |
ільмо́вых |
Д. |
ільмо́вым |
В. |
ільмо́выя |
Т. |
ільмо́вымі |
М. |
ільмо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
ільмо́ўнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ільмо́ўнік |
Р. |
ільмо́ўніку |
Д. |
ільмо́ўніку |
В. |
ільмо́ўнік |
Т. |
ільмо́ўнікам |
М. |
ільмо́ўніку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
ільнаво́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ільнаво́д |
ільнаво́ды |
Р. |
ільнаво́да |
ільнаво́даў |
Д. |
ільнаво́ду |
ільнаво́дам |
В. |
ільнаво́да |
ільнаво́даў |
Т. |
ільнаво́дам |
ільнаво́дамі |
М. |
ільнаво́дзе |
ільнаво́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ільнаво́дка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ільнаво́дка |
ільнаво́дкі |
Р. |
ільнаво́дкі |
ільнаво́дак |
Д. |
ільнаво́дцы |
ільнаво́дкам |
В. |
ільнаво́дку |
ільнаво́дак |
Т. |
ільнаво́дкай ільнаво́дкаю |
ільнаво́дкамі |
М. |
ільнаво́дцы |
ільнаво́дках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.