Verbum

анлайнавы слоўнік

іва́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	іва́нскі	іва́нская	іва́нскае	іва́нскія
Р.	іва́нскага	іва́нскай іва́нскае	іва́нскага	іва́нскіх
Д.	іва́нскаму	іва́нскай	іва́нскаму	іва́нскім
В.	іва́нскі (неадуш.) іва́нскага (адуш.)	іва́нскую	іва́нскае	іва́нскія (неадуш.) іва́нскіх (адуш.)
Т.	іва́нскім	іва́нскай іва́нскаю	іва́нскім	іва́нскімі
М.	іва́нскім	іва́нскай	іва́нскім	іва́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Іва́нскія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

Іва́нь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Іва́нькава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Іва́нькаў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Іва́нькі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Іва́нькін

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Іванько́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

івасё́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	івасё́вы	івасё́вая	івасё́вае	івасё́выя
Р.	івасё́вага	івасё́вай івасё́вае	івасё́вага	івасё́вых
Д.	івасё́ваму	івасё́вай	івасё́ваму	івасё́вым
В.	івасё́вы (неадуш.) івасё́вага (адуш.)	івасё́вую	івасё́вае	івасё́выя (неадуш.) івасё́вых (адуш.)
Т.	івасё́вым	івасё́вай івасё́ваю	івасё́вым	івасё́вымі
М.	івасё́вым	івасё́вай	івасё́вым	івасё́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

івасі́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.