Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
аеёіоуыя

сна́сціць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сна́шчу сна́сцім
2-я ас. сна́сціш сна́сціце
3-я ас. сна́сціць сна́сцяць
Прошлы час
м. сна́сціў сна́сцілі
ж. сна́сціла
н. сна́сціла
Загадны лад
2-я ас. сна́сці сна́сціце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сна́сцячы

Іншыя варыянты: снасці́ць.

Крыніцы: biryla1987, dzsl2007.

сна́сць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. сна́сць
Р. сна́сці
Д. сна́сці
В. сна́сць
Т. сна́сцю
М. сна́сці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

снатво́рна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
снатво́рна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009.

снатво́рнае

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. снатво́рнае
Р. снатво́рнага
Д. снатво́рнаму
В. снатво́рнае
Т. снатво́рным
М. снатво́рным

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

снатво́рнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. снатво́рнасць
Р. снатво́рнасці
Д. снатво́рнасці
В. снатво́рнасць
Т. снатво́рнасцю
М. снатво́рнасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

снатво́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. снатво́рны снатво́рная снатво́рнае снатво́рныя
Р. снатво́рнага снатво́рнай
снатво́рнае		 снатво́рнага снатво́рных
Д. снатво́рнаму снатво́рнай снатво́рнаму снатво́рным
В. снатво́рны (неадуш.)
снатво́рнага (адуш.)		 снатво́рную снатво́рнае снатво́рныя (неадуш.)
снатво́рных (адуш.)
Т. снатво́рным снатво́рнай
снатво́рнаю		 снатво́рным снатво́рнымі
М. снатво́рным снатво́рнай снатво́рным снатво́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

снаўбарды́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. снаўбарды́ст снаўбарды́сты
Р. снаўбарды́ста снаўбарды́стаў
Д. снаўбарды́сту снаўбарды́стам
В. снаўбарды́ста снаўбарды́стаў
Т. снаўбарды́стам снаўбарды́стамі
М. снаўбарды́сце снаўбарды́стах

Крыніцы: sbm2012.

снаўбарды́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. снаўбарды́стка снаўбарды́сткі
Р. снаўбарды́сткі снаўбарды́стак
Д. снаўбарды́стцы снаўбарды́сткам
В. снаўбарды́стку снаўбарды́стак
Т. снаўбарды́сткай
снаўбарды́сткаю		 снаўбарды́сткамі
М. снаўбарды́стцы снаўбарды́стках

Крыніцы: sbm2012.

снаўбарды́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. снаўбарды́сцкі снаўбарды́сцкая снаўбарды́сцкае снаўбарды́сцкія
Р. снаўбарды́сцкага снаўбарды́сцкай снаўбарды́сцкага снаўбарды́сцкіх
Д. снаўбарды́сцкаму снаўбарды́сцкай снаўбарды́сцкаму снаўбарды́сцкім
В. снаўбарды́сцкі снаўбарды́сцкую снаўбарды́сцкае снаўбарды́сцкія
Т. снаўбарды́сцкім снаўбарды́сцкай
снаўбарды́сцкаю		 снаўбарды́сцкім снаўбарды́сцкімі
М. снаўбарды́сцкім снаўбарды́сцкай снаўбарды́сцкім снаўбарды́сцкіх

Крыніцы: sbm2012.

снаўбо́рд

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. снаўбо́рд снаўбо́рды
Р. снаўбо́рда снаўбо́рдаў
Д. снаўбо́рду снаўбо́рдам
В. снаўбо́рд снаўбо́рды
Т. снаўбо́рдам снаўбо́рдамі
М. снаўбо́рдзе снаўбо́рдах

Крыніцы: sbm2012.