Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
абвгдеёжзклмнпрстўфхцчшэя

ры́хтык

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ры́хтык - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ры́хтэр

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ры́хтэр Ры́хтэры
Р. Ры́хтэра Ры́хтэраў
Д. Ры́хтэру Ры́хтэрам
В. Ры́хтэра Ры́хтэраў
Т. Ры́хтэрам Ры́хтэрамі
М. Ры́хтэру Ры́хтэрах

Крыніцы: piskunou2012.

ры́хтэраўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ры́хтэраўскі ры́хтэраўская ры́хтэраўскае ры́хтэраўскія
Р. ры́хтэраўскага ры́хтэраўскай
ры́хтэраўскае		 ры́хтэраўскага ры́хтэраўскіх
Д. ры́хтэраўскаму ры́хтэраўскай ры́хтэраўскаму ры́хтэраўскім
В. ры́хтэраўскі (неадуш.)
ры́хтэраўскага (адуш.)		 ры́хтэраўскую ры́хтэраўскае ры́хтэраўскія (неадуш.)
ры́хтэраўскіх (адуш.)
Т. ры́хтэраўскім ры́хтэраўскай
ры́хтэраўскаю		 ры́хтэраўскім ры́хтэраўскімі
М. ры́хтэраўскім ры́хтэраўскай ры́хтэраўскім ры́хтэраўскіх

Крыніцы: piskunou2012.