ры́мска-каталі́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ры́мска-каталі́цкі |
ры́мска-каталі́цкая |
ры́мска-каталі́цкае |
ры́мска-каталі́цкія |
Р. |
ры́мска-каталі́цкага |
ры́мска-каталі́цкай ры́мска-каталі́цкае |
ры́мска-каталі́цкага |
ры́мска-каталі́цкіх |
Д. |
ры́мска-каталі́цкаму |
ры́мска-каталі́цкай |
ры́мска-каталі́цкаму |
ры́мска-каталі́цкім |
В. |
ры́мска-каталі́цкі (неадуш.) ры́мска-каталі́цкага (адуш.) |
ры́мска-каталі́цкую |
ры́мска-каталі́цкае |
ры́мска-каталі́цкія (неадуш.) ры́мска-каталі́цкіх (адуш.) |
Т. |
ры́мска-каталі́цкім |
ры́мска-каталі́цкай ры́мска-каталі́цкаю |
ры́мска-каталі́цкім |
ры́мска-каталі́цкімі |
М. |
ры́мска-каталі́цкім |
ры́мска-каталі́цкай |
ры́мска-каталі́цкім |
ры́мска-каталі́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
ры́мскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ры́мскі |
ры́мская |
ры́мскае |
ры́мскія |
Р. |
ры́мскага |
ры́мскай ры́мскае |
ры́мскага |
ры́мскіх |
Д. |
ры́мскаму |
ры́мскай |
ры́мскаму |
ры́мскім |
В. |
ры́мскі (неадуш.) ры́мскага (адуш.) |
ры́мскую |
ры́мскае |
ры́мскія (неадуш.) ры́мскіх (адуш.) |
Т. |
ры́мскім |
ры́мскай ры́мскаю |
ры́мскім |
ры́мскімі |
М. |
ры́мскім |
ры́мскай |
ры́мскім |
ры́мскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
рымстава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
рымсту́ю |
рымсту́ем |
2-я ас. |
рымсту́еш |
рымсту́еце |
3-я ас. |
рымсту́е |
рымсту́юць |
Прошлы час |
м. |
рымстава́ў |
рымстава́лі |
ж. |
рымстава́ла |
н. |
рымстава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
рымсту́й |
рымсту́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
рымстава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ры́мсціцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ры́мшчуся |
ры́мсцімся |
2-я ас. |
ры́мсцішся |
ры́мсціцеся |
3-я ас. |
ры́мсціцца |
ры́мсцяцца |
Прошлы час |
м. |
ры́мсціўся |
ры́мсціліся |
ж. |
ры́мсцілася |
н. |
ры́мсцілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
ры́мсціся |
ры́мсціцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ры́мсцячыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ры́мсціць
‘чакаць, пільнаваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ры́мшчу |
ры́мсцім |
2-я ас. |
ры́мсціш |
ры́мсціце |
3-я ас. |
ры́мсціць |
ры́мсцяць |
Прошлы час |
м. |
ры́мсціў |
ры́мсцілі |
ж. |
ры́мсціла |
н. |
ры́мсціла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ры́мсці |
ры́мсціце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ры́мсцячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Рыму́ні
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Рыму́ні |
Р. |
Рыму́нь Рыму́няў |
Д. |
Рыму́ням |
В. |
Рыму́ні |
Т. |
Рыму́нямі |
М. |
Рыму́нях |
Рыму́цеўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Рыму́цеўцы |
Р. |
Рыму́цеўцаў |
Д. |
Рыму́цеўцам |
В. |
Рыму́цеўцы |
Т. |
Рыму́цеўцамі |
М. |
Рыму́цеўцах |
Рыму́ці
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Рыму́ці |
Р. |
Рыму́ць Рыму́цяў |
Д. |
Рыму́цям |
В. |
Рыму́ці |
Т. |
Рыму́цямі |
М. |
Рыму́цях |
Рымце́лі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Рымце́лі |
Р. |
Рымце́ль Рымце́ляў |
Д. |
Рымце́лям |
В. |
Рымце́лі |
Т. |
Рымце́лямі |
М. |
Рымце́лях |