рабатызава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
рабатызу́ю |
рабатызу́ем |
2-я ас. |
рабатызу́еш |
рабатызу́еце |
3-я ас. |
рабатызу́е |
рабатызу́юць |
Прошлы час |
м. |
рабатызава́ў |
рабатызава́лі |
ж. |
рабатызава́ла |
н. |
рабатызава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
рабатызу́й |
рабатызу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
рабатызава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
рабатыза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
рабатыза́цыя |
Р. |
рабатыза́цыі |
Д. |
рабатыза́цыі |
В. |
рабатыза́цыю |
Т. |
рабатыза́цыяй рабатыза́цыяю |
М. |
рабатыза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
рабаўлада́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рабаўлада́льнік |
рабаўлада́льнікі |
Р. |
рабаўлада́льніка |
рабаўлада́льнікаў |
Д. |
рабаўлада́льніку |
рабаўлада́льнікам |
В. |
рабаўлада́льніка |
рабаўлада́льнікаў |
Т. |
рабаўлада́льнікам |
рабаўлада́льнікамі |
М. |
рабаўлада́льніку |
рабаўлада́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рабаўлада́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рабаўлада́льніца |
рабаўлада́льніцы |
Р. |
рабаўлада́льніцы |
рабаўлада́льніц |
Д. |
рабаўлада́льніцы |
рабаўлада́льніцам |
В. |
рабаўлада́льніцу |
рабаўлада́льніц |
Т. |
рабаўлада́льніцай рабаўлада́льніцаю |
рабаўлада́льніцамі |
М. |
рабаўлада́льніцы |
рабаўлада́льніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рабаўлада́льніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
рабаўлада́льніцкі |
рабаўлада́льніцкая |
рабаўлада́льніцкае |
рабаўлада́льніцкія |
Р. |
рабаўлада́льніцкага |
рабаўлада́льніцкай рабаўлада́льніцкае |
рабаўлада́льніцкага |
рабаўлада́льніцкіх |
Д. |
рабаўлада́льніцкаму |
рабаўлада́льніцкай |
рабаўлада́льніцкаму |
рабаўлада́льніцкім |
В. |
рабаўлада́льніцкі (неадуш.) рабаўлада́льніцкага (адуш.) |
рабаўлада́льніцкую |
рабаўлада́льніцкае |
рабаўлада́льніцкія (неадуш.) рабаўлада́льніцкіх (адуш.) |
Т. |
рабаўлада́льніцкім |
рабаўлада́льніцкай рабаўлада́льніцкаю |
рабаўлада́льніцкім |
рабаўлада́льніцкімі |
М. |
рабаўлада́льніцкім |
рабаўлада́льніцкай |
рабаўлада́льніцкім |
рабаўлада́льніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рабаўлада́льніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
рабаўлада́льніцтва |
Р. |
рабаўлада́льніцтва |
Д. |
рабаўлада́льніцтву |
В. |
рабаўлада́льніцтва |
Т. |
рабаўлада́льніцтвам |
М. |
рабаўлада́льніцтве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
рабаўлада́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
рабаўлада́нне |
Р. |
рабаўлада́ння |
Д. |
рабаўлада́нню |
В. |
рабаўлада́нне |
Т. |
рабаўлада́ннем |
М. |
рабаўлада́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рабаўла́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рабаўла́снік |
рабаўла́снікі |
Р. |
рабаўла́сніка |
рабаўла́снікаў |
Д. |
рабаўла́сніку |
рабаўла́снікам |
В. |
рабаўла́сніка |
рабаўла́снікаў |
Т. |
рабаўла́снікам |
рабаўла́снікамі |
М. |
рабаўла́сніку |
рабаўла́сніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рабаўла́сніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рабаўла́сніца |
рабаўла́сніцы |
Р. |
рабаўла́сніцы |
рабаўла́сніц |
Д. |
рабаўла́сніцы |
рабаўла́сніцам |
В. |
рабаўла́сніцу |
рабаўла́сніц |
Т. |
рабаўла́сніцай рабаўла́сніцаю |
рабаўла́сніцамі |
М. |
рабаўла́сніцы |
рабаўла́сніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рабаўла́сніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
рабаўла́сніцкі |
рабаўла́сніцкая |
рабаўла́сніцкае |
рабаўла́сніцкія |
Р. |
рабаўла́сніцкага |
рабаўла́сніцкай рабаўла́сніцкае |
рабаўла́сніцкага |
рабаўла́сніцкіх |
Д. |
рабаўла́сніцкаму |
рабаўла́сніцкай |
рабаўла́сніцкаму |
рабаўла́сніцкім |
В. |
рабаўла́сніцкі (неадуш.) рабаўла́сніцкага (адуш.) |
рабаўла́сніцкую |
рабаўла́сніцкае |
рабаўла́сніцкія (неадуш.) рабаўла́сніцкіх (адуш.) |
Т. |
рабаўла́сніцкім |
рабаўла́сніцкай рабаўла́сніцкаю |
рабаўла́сніцкім |
рабаўла́сніцкімі |
М. |
рабаўла́сніцкім |
рабаўла́сніцкай |
рабаўла́сніцкім |
рабаўла́сніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.