рабаўла́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
рабаўла́снік | рабаўла́снікі | |
рабаўла́сніка | рабаўла́снікаў | |
рабаўла́сніку | рабаўла́снікам | |
рабаўла́сніка | рабаўла́снікаў | |
рабаўла́снікам | рабаўла́снікамі | |
рабаўла́сніку | рабаўла́сніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)