Verbum

маўчако́м

прыслоўе

Крыніцы: piskunou2012.

маўча́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

маўча́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

маўча́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Маўчанкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

маўча́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Маўчаны́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

маўча́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

маўча́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

маўчко́м

прыслоўе, утворана ад назоўніка

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.