Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшэюя

маналі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. маналі́т маналі́ты
Р. маналі́ту маналі́таў
Д. маналі́ту маналі́там
В. маналі́т маналі́ты
Т. маналі́там маналі́тамі
М. маналі́це маналі́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

маналі́тна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
маналі́тна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

маналі́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. маналі́тнасць
Р. маналі́тнасці
Д. маналі́тнасці
В. маналі́тнасць
Т. маналі́тнасцю
М. маналі́тнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

маналі́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. маналі́тны маналі́тная маналі́тнае маналі́тныя
Р. маналі́тнага маналі́тнай
маналі́тнае		 маналі́тнага маналі́тных
Д. маналі́тнаму маналі́тнай маналі́тнаму маналі́тным
В. маналі́тны (неадуш.)
маналі́тнага (адуш.)		 маналі́тную маналі́тнае маналі́тныя (неадуш.)
маналі́тных (адуш.)
Т. маналі́тным маналі́тнай
маналі́тнаю		 маналі́тным маналі́тнымі
М. маналі́тным маналі́тнай маналі́тным маналі́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

маналі́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. маналі́тны маналі́тная маналі́тнае маналі́тныя
Р. маналі́тнага маналі́тнай
маналі́тнае		 маналі́тнага маналі́тных
Д. маналі́тнаму маналі́тнай маналі́тнаму маналі́тным
В. маналі́тны (неадуш.)
маналі́тнага (адуш.)		 маналі́тную маналі́тнае маналі́тныя (неадуш.)
маналі́тных (адуш.)
Т. маналі́тным маналі́тнай
маналі́тнаю		 маналі́тным маналі́тнымі
М. маналі́тным маналі́тнай маналі́тным маналі́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

манало́г

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. манало́г манало́гі
Р. манало́гу манало́гаў
Д. манало́гу манало́гам
В. манало́г манало́гі
Т. манало́гам манало́гамі
М. манало́гу манало́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

манало́гавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. манало́гавы манало́гавая манало́гавае манало́гавыя
Р. манало́гавага манало́гавай
манало́гавае		 манало́гавага манало́гавых
Д. манало́гаваму манало́гавай манало́гаваму манало́гавым
В. манало́гавы (неадуш.)
манало́гавага (адуш.)		 манало́гавую манало́гавае манало́гавыя (неадуш.)
манало́гавых (адуш.)
Т. манало́гавым манало́гавай
манало́гаваю		 манало́гавым манало́гавымі
М. манало́гавым манало́гавай манало́гавым манало́гавых

Крыніцы: piskunou2012.

Мана́ма

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Мана́ма
Р. Мана́мы
Д. Мана́ме
В. Мана́му
Т. Мана́май
Мана́маю
М. Мана́ме

манама́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. манама́н манама́ны
Р. манама́на манама́наў
Д. манама́ну манама́нам
В. манама́на манама́наў
Т. манама́нам манама́намі
М. манама́не манама́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

манама́нія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. манама́нія
Р. манама́ніі
Д. манама́ніі
В. манама́нію
Т. манама́ніяй
манама́ніяю
М. манама́ніі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.